olay

Türkçe

Söyleniş

IPA^(anahtar): /o.ˈlaj/

Heceleme: o‧lay

Ad

olay (belirtme hâli olayı, çoğulu olaylar),

1. Ortaya çıkan, oluşan durum, ilgi çeken veya çekebilecek nitelikte olan her türlü iş; hadise, vaka
   • O olaydan sonra bir daha yalnız kalmamıştık onunla. — N. Cumalı
2. Dikkati üstüne çeken, önemli sonuçları olan iş.
   • Nötron bombası günümüzün olayıdır.
3. (bilişim) bir eylemin gerçekleştiğini, bildiren yazılım iletisi

Çekimleme

olay adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		olay	olaylar
belirtme		olayı	olayları
yönelme		olaya	olaylara
bulunma		olayda	olaylarda
ayrılma		olaydan	olaylardan
tamlayan		olayın	olayların
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	olayım	olaylarım
	belirtme	olayımı	olaylarımı
	yönelme	olayıma	olaylarıma
	bulunma	olayımda	olaylarımda
	ayrılma	olayımdan	olaylarımdan
	tamlayan	olayımın	olaylarımın
2. tekil	yalın	olayın	olayların
	belirtme	olayını	olaylarını
	yönelme	olayına	olaylarına
	bulunma	olayında	olaylarında
	ayrılma	olayından	olaylarından
	tamlayan	olayının	olaylarının
3. tekil	yalın	olayı	olayları
	belirtme	olayını	olaylarını
	yönelme	olayına	olaylarına
	bulunma	olayıda	olaylarında
	ayrılma	olayıdan	olaylarından
	tamlayan	olayının	olaylarının
1. çoğul	yalın	olayımız	olaylarımız
	belirtme	olayımızı	olaylarımızı
	yönelme	olayımıza	olaylarımıza
	bulunma	olayımızda	olaylarımızda
	ayrılma	olayımızdan	olaylarımızdan
	tamlayan	olayımızın	olaylarımızın
2. çoğul	yalın	olayınız	olaylarınız
	belirtme	olayınızı	olaylarınızı
	yönelme	olayınıza	olaylarınıza
	bulunma	olayınızda	olaylarınızda
	ayrılma	olayınızdan	olaylarınızdan
	tamlayan	olayınızın	olaylarınızın
3. çoğul	yalın	olayı olayları
	belirtme	olayını olaylarını
	yönelme	olayına olaylarına
	bulunma	olayıda olaylarında
	ayrılma	olayıdan olaylarından
	tamlayan	olayının olaylarının

Deyimler

olay çıkarmak, olayın üstüne gitmek, olay yapmak, olay yaratmak

Sözcük birliktelikleri

olay bilimi, gölge olay, polisiye olay, sosyal olay, devinme olayı, şiddet olayı

Çeviriler

hadise

Afrikaanca: gebeurtenis (af) n Almanca: Ereignis (de) n, Event (de) n, Geschehnis (de) n Arapça: حَادِثَة‎ (ar) d (ḥādis̱e) Azerice: hadisə (az), əhvalat (az), olay (az) Estonca: fenomen (et), ilming (et), nähtus (et), sündmus (et) Felemenkçe: gebeurtenis (nl) n Fince: tapahtuma (fi), ilmiö (fi) Fransızca: événement (fr) e, occasion (fr) d, phénomène (fr) İngilizce: event (en), incident (en), phenomenon (en) İsveççe: fenomen (sv), företeelse (sv), händelse (sv) Korece: 경우 (ko) (gyeong-u) Lehçe: zdarzenie (pl), wydarzenie (pl), okoliczność (pl) Norveççe: begivenhet (no) e, fenomen (no), hendelse (no) e, hending (no), tildragelse (no) e Rumence: fenomen (ro) Tatarca: oçraq (tt) Türkçe: Osmanlı Türkçesi: حادثه‎ (ota) Yunanca: Modern Yunanca: γεγονός (el) n (gegonós)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "olay" maddesi

Kırım Tatarcası

Söyleniş

• Heceleme: o‧lay

Belirteç

olay

1. öyle

   Olay kaşkır kormedım. — Öyle vahşi hayvan görmedim.

Yan kavramlar

• bulay