orun

Türkçe

Ad

orun (belirtme hâli orunu, çoğulu orunlar)

1. özel yer
2. makam, mansıp, mesnet, mevki

Türetilmiş kavramlar

1. orundaş

Kaynakça

Türk Dil Kurumuna göre "orun" maddesi

Karaçay Balkarca

Bu sözcüğün, biçim ve içerik olarak Vikisözlük standartlarına ulaşması için elden geçirilmesi gerekmektedir.

Madde düzenleme ve Vikisözlük standartları ile ilgili bilgi
Bu sözcükte ayrıca şu sorunlar da bulunmaktadır:

• Bu söz(cük), ait olduğu dilin kullandığı Karaçay Balkarca alfabesinde yazılmamıştır.

Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

Ad

1. yer
2. mevki
3. mahal

Kumanca

Ad

orun

1. yer
2. mahal

Türkmence

Ad

orun

1. yer

Kaynakça

• Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.