perakende

Türkçe

Köken

Farsça

Ön ad

perakende (karşılaştırma daha perakende, üstünlük en perakende)

1. (ticaret) malların teker teker veya birkaç parça durumunda azar azar satılmasına dayanan (satış biçimi), toptan karşıtı.
2. bu biçimde alınan veya satılan.
3. düzenli olmayan, ayrı ayrı, dağınık, perişan:

   Geçen gün İzmir sokaklarında perakende bir askere tesadüf etmişler. - Falih Rıfkı Atay

Çeviriler

çeviriler

Azerice: pərakəndə (az) İbranice: קמעונאות‎ (he) (kimonaut)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "perakende" maddesi