teminat

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi تأمينات‎, o da Arapça تَأْمِينَات‎ (teʾmīnāt, “sigortalar”) kelimesinden gelmektedir.

Söyleniş

• IPA^(anahtar): teːminaːt
• Heceleme: te‧mi‧nat

Ad

teminat (belirtme hâli teminatı, çoğulu teminatlar)

1. Antlaşmada taraflardan birinin mesuliyeti üzerine alması

   Sen de bana teminat olarak peşin iki yüz lira ver, işe girince iade edeyim. - Necip Fazıl Kısakürek

2. (mecaz) Birinin şüphelerini dağıtmak için söylenen inandırıcı söz

Eş anlamlılar

• garanti, güvence

Kelime birliktelikleri

• teminat mektubu, teminat senedi, teminat verme

Türetilmiş kavramlar

• teminatça, teminatçı, teminatçık, teminatken, teminatla, teminatlı, teminatsa, teminatsız

Çeviriler

teminat

Arapça: ضَمَان‎ (ar) e (ḍamān) Osmanlı Türkçesi: تأمينات‎ (ota)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "teminat" maddesi