ters

Türkçe

Ad

ters (belirtme hâli tersi, çoğulu tersler)

1. Karşıt
2. Bir şeyin içe gelen yanı, arkası
   • Elinin tersiyle küçük bir tokat vurmuştu.
3. Kesici bir aletin kesmeyen yanı
   • Kollarına bıçağın tersiyle birkaç tane vurmuşlar.
4. Hayvan pisliği.

Ön ad

ters

1. Uygun olmayan, elverişsiz olan; münasebetsiz
   • "Ters sözlerinle, fazilet iddialarınla beni hırpalama." - Hüseyin Cahit Yalçın
2. (mecaz) Gönül ve cesaret kırıcı, huysuz, sert
   • Ters adamın işi de ters gider. - M. Ş. Esendal

Deyimler

ters açı, ters düşmek, ters lale, pabucunu ters giymek, şeytana külahını ters giydirmek, şeytana pabucunu ters giydirmek, sığır tersi, ters tarafından kalkmak

Çeviriler

ad

Rusça: страх (ru) (strah)

Çeviriler

ön ad

İngilizce: backside (en), upside (en) Kürtçe: vajî (ku)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "ters" maddesi

Gagavuzca

Köken

Eski Türkçe tärs

Ön ad

ters

1. ters

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki

Türkmence

Ad

ters

1. ters, aykırı

Kaynakça

• Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.

Zazaca

Köken

Ana Hint-Avrupa dili *tros-ó-s sözcüğünden devralındı.

Ad

ters e

1. korku
2. aykırı

Türetilmiş kavramlar

• tersok
• tersayış
• tersayen
• tersaynen
• tersın
• bêters
• tersanok