tuzla

Ayrıca bakınız: Tuzla

Türkçe

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ˈtuz.la/
• Heceleme: tuz‧la

Köken 1

tuz + -la

Ad

tuzla

1. tuz ve ile kelimelerinin kaynaşması

Köken 2

Osmanlı Türkçesi طوزله‎ (tuz + -la).

Ad

tuzla (belirtme hâli tuzlayı, çoğulu tuzlalar), sahiplik şekli tuzla -sı

1. Davarlara kırda tuz verilen düz, taşlık ve kayalık yerler
2. Kıyılarda, tava denilen havuzlara deniz veya göl suyu akıtıldıktan sonra kurutularak tuz çıkarılan yer
   • Ayfer Tunç, 2014 Dünya Ağrısı, sayfa 162 , Can Yayınları

     "Şehir çok küçüktü, bittiği yerde küçük bir tuzla vardı."

   eş anlamlısı: memleha

3. Tuzlak

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "tuzla" maddesi

Köken 3

Eylem

tuzla

1. tuzlamak (eylem) sözcüğünün dilek-emir kipi basit ikinci tekil şahıs olumlu çekimi

   zıt anlamlısı: tuzlama