ulama

Türkçe

Ad

ulama (belirtme hâli ulamayı, çoğulu ulamalar)

1. ulamak işi
2. ulanan parça, ek, katkı, ilâve
3. konuşmada art arda gelen kelimelerden birincisinin sonundaki ünsüzün, ikincisinin başındaki ünlüye ses bakımından bağlanarak söylenmesi: Ayırt etmek, ağaç altı, tertip etmek, art arda, ben onu gibi
4. ulanmış
5. (halk ağzı) (Düziçi ağzı) Genellikle kumaşların birbirine ulanmasıyla yapılan bir tür battaniye.

Söyleniş

• IPA^(anahtar): ulaˈma, ulamaˈlaɾ
• Heceleme: u‧la‧ma

Çeviriler

çeviriler

Almanca: Bindung (de) d Fince: sitominen (fi) Fransızca: liaison (fr) d İngilizce: liason (en), enclisis (en) İspanyolca: enlace (es) e Macarca: összekapcsolás (hu)

Ad

1. ulam (ad) sözcüğünün yönelme tekil çekimi

Söyleniş

• IPA^(anahtar): ulaˈma
• Heceleme: u‧la‧ma

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "ulama" maddesi