vesvese

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi وسوسه‎, o da Arapça وَسْوَسَة‎ (vesvese) sözcüğünden gelmektedir.

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /vesveˈse/
• Heceleme: ves‧ve‧se

Ad

vesvese (belirtme hâli vesveseyi, çoğulu vesveseler)

1. kuruntu

   Etrafı su olduğu için acaba kökünü bırakıp yüzüverir mi diye içime bir vesvese girer. - Burhan Felek

Kelime birliktelikleri

• vesveseye düşmek

Türetilmiş kavramlar

• vesvesece, vesveseci, vesvesecik, vesveseli, vesvesesiz, vesveseyken, vesveseyle, vesveseyse

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "vesvese" maddesi