yaman

Ayrıca bakınız: Yaman

Türkçe

Ön ad

yaman (karşılaştırma daha yaman, üstünlük en yaman)

1. güç, etki veya beceri bakımından alışılmışın üzerinde olan (kişi)

   Sen yaman bir inkılapçı olacaksın Yıldız. - A. Gündüz

2. kötü, korkulan (kişi)
3. alışılmadık, olağanın dışında

   Köhne çatısı yaman bir gürültü ile birdenbire sarsıldı. - E. E. Talu

Çeviriler

çeviriler

Felemenkçe: slecht (nl), kwaad (nl) Fince: huono (fi), hurja (fi) İbranice: נורא‎ (he) (nora)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "yaman" maddesi

Atasözleri

• Kurdun adı yaman çıkmış, tilki vardır baş keser
• Yaman komşu, yaman avrat, yaman at; birinden göç, birin boşa, birin sat

Azerice

Ad

yaman

1. kötü
2. huysuz

Çağatayca

Ad

1. kötü, fena, bed

Kumanca

Ön ad

yaman

1. kötü
2. fena

Tatarca

Ön ad

yaman

1. çirkin, berbat
2. kötü, fena

Kırım Tatarca

Ön ad

yaman

1. kötü, fena
2. güçlü
3. zorlu

Kaynakça

• Aytaç, Kemal (1992). Kuman Lehçesi Sözlüğü - Codex Cumanicus'un Türkçe Sözlük Dizini. Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları. ISBN 975-17-1026-X.