yerinde

Türkçe

Söyleniş

IPA^(anahtar): /jeɾinˈde/

Heceleme: ye‧rin‧de

Belirteç

yerinde

1. zamanı, yeri uygun düşerek gerektiği sekilde

   Yerinde konuşmak.

2. durumunda

   Sıkılacak ne var, doktor onun babası yerinde. - M. Ş. Esendal

Deyimler

kafası yerinde olmamak, yerinde duramamak, yerinde olmak, yerinde saymak, yerinde su çıkmadı ya!

Çeviriler

çeviriler

Almanca: vor Ort (de) Fince: paikallaan (fi), kunnossa (fi) Fransızca: sur place (fr) İngilizce: on site (en) İsveççe: på plats (sv) Kürtçe: di cih de (ku)

Ön ad

yerinde (karşılaştırma daha yerinde, üstünlük en yerinde)

1. iyi, yeterli

   Binbaşı, uzun boylu, ince yapılı, uzun kır bıyıklı, yaşlı ise de gücü yerinde, her işe eli yatan bir adam.” - M. Ş. Esendal

Çeviriler

çeviriler

Eski Türkçe: bek turmak‎ (otk) (bek turmak) Fince: aiheellinen (fi), asiallinen (fi) Özbekçe: joʻyali (uz), oʻrinli (uz), soz (uz), yaxshi (uz) Rusça: подобающий (ru) (podobayuşçiy), приемлемый (ru) (priyemlemıy), уместный (ru) (umestnıy), удобный (ru) (udobnıy)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "yerinde" maddesi

Atasözleri

• Yeğniyi yel alır, ağır yerinde kalır

Ad

yerinde

1. yer (ad) sözcüğünün ikinci tekil şahıs bulunma tekil çekimi