zabit

Türkçe

Köken

• Arapça

Ad

zabit (belirtme hâli zabidi, çoğulu zabitler)

1. (askeriye) rütbesi teğmenden binbaşıya kadar olan asker

   Bu karanlık günler, senin gibi genç, ateşli, imanlı zabitlerin gayreti ile aydınlanacak. — S. Kocagöz

Eş anlamlılar

• subay

Alt kavramlar

• ihtiyat zabiti, muvazzaf zabit

Ön ad

zabit (karşılaştırma daha zabit, üstünlük en zabit)

1. tuttuğunu koparan, dediğini yaptıran

Azerice

Ad

zabit

1. (askeriye, meslekler) subay, zabit

Zazaca

Söyleniş

• Heceleme: za‧bit

Köken

Arapça ضَابِط‎ (ḍābiṭ) sözcüğünden.

Ad

zabit e (çoğulu zabiti)

1. (askeriye, meslekler) subay, zabit