zeki

Ayrıca bakınız: Zeki

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi ذکی‎, Arapça ذكي‎.

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ze.ciː/
• Heceleme: ze‧ki

Ön ad

zeki (karşılaştırma daha zeki, üstünlük en zeki)

1. anlama, kavrama yeteneği, zekâsı olan

   eş anlamlıları: anlaklı, zeyrek

   En zeki hayvan maymundur.

2. çabuk ve kolay kavrayan

   Bildiğim, onun zeki bir genç olduğu ve ara sıra sevimli, ufak şiirler yazdığıdır. — M. Ş. Esendal

3. zekâ varlığı gösteren

   İnce, zeki bir kalemi vardı. — Y. Z. Ortaç

Türetilmiş kavramlar

• zekice, zekilik

Çeviriler

zeki

Almanca: intelligent (de) Arapça: ذكي‎ (ar) Arnavutça: zgjuar (sq) Azerice: şüurlu (az), zəkalı (az) Fince: älykäs (fi) İngilizce: intelligent (en) Lehçe: inteligentny (pl) Türkçe: Osmanlı Türkçesi: ذكي‎ (ota)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "zeki" maddesi