zikretmek

Türkçe

Köken

Morfolojik olarak: zikir + etmek.

Eylem

zikretmek (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi zikreder)

1. anmak, badını söylemek, sözünü söylemek

Heceleme

Heceleme: zik‧ret‧mek

Karşıt anlamlılar

1. zikretmemek

Çeviriler

çeviriler

Almanca: erwähnen (de); beten (de), Dhikr machen (de) (İslam) İbranice: לצוטט‎ (he) (letzotet), לצטט‎ (he) (letzatet) İngilizce: [1] to mention (en); [2] to pray (en) İsveççe: nämna (sv) Kürtçe: bi bîr anîn (ku), jê behs kirin (ku), zikir kirin (ku)

Örnekler

1. “Ben dervişim diye göğsün gerersin. Hakkı zikretmeye dilin var mıdır?” - Pir Sultan Abdal

Türetilmiş kavramlar

1. zikredebilmek, zikredilmek, zikrettirmek

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "zikretmek"