zor

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi زور‎ sözcüğünden devralındı, Farsça زور‎ (zor) sözcüğünden.

Söyleniş

• Ses

  (dosya)

• Heceleme: zor

Ad

zor (belirtme hâli zoru, çoğulu zorlar)

1. sıkıntı, güçlük, rahatsızlık

   Dün gece bütün sinirlerimi bir kâbus işkencesinin zoru altına koyan buhranlı saatler yaşadım. - E. İ. Benice

2. yüküm, mecburiyet

   Artık kızının evinde kalışının zordan olduğunu biliyordu. - N. Cumalı

3. baskı

   Hocaların zoru ile çıkarılmış olan bu kanun yürümedi. - M. Ş. Esendal

Çeviriler

çeviriler

Fince: sinnikkyys (fi), kiihko (fi), voimankäyttö (fi) Fransızca: difficile (fr) İngilizce: force (en), frenzy (en), strenght (en), difficult (en), difficulty (en)

Belirteç

zor

1. güçlükle

   El ele vermiş polisler kaldırımlardan taşan halk kitlesini zor zapt ediyorlardı. - H. Taner

Çeviriler

çeviriler

Fince: vaivoin (fi), väellä ja voimalla (fi), juuri ja juuri (fi) İngilizce: with difficulty (en)

Ön ad

zor (karşılaştırma daha zor, üstünlük en zor)

1. sıkıntı veya güçlükle yapılan, kolay karşıtı

   Sabır güzel, faydalı fakat zor şeydir. - B. Felek

Çeviriler

çeviriler

Fince: vaikea (fi), vaativa (fi), rasittava (fi), uuvuttava (fi) İngilizce: difficult (en), trying (en)

Ünlem

zor

1. yapamazsın anlamında kullanılan bir söz

Çeviriler

çeviriler

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "zor" maddesi

Atasözleri

• Parayı zaptetmek deliyi zaptetmekten zor
• Zor kapıdan girerse, şeriat bacadan çıkar
• Zor oyunu bozar

Gagavuzca

Köken

Farsça

Ad

zor

1. zor

Kırım Tatarca

Ad

zor

1. sıkıntılı, güçlük

Eş anlamlılar

qıyın

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki