Geleneksel Çin tıbbı
Çin'deki geleneksel tıp / From Wikipedia, the free encyclopedia
Geleneksel Çin Tıbbı (GÇT), (Klasik Çin Tıbbı veya Çin Tıbbı da denir) (Basitleştirilmiş Çince: 中医学; Geleneksel Çince: 中醫學; pinyin: Zhōngyī xué), Antik Çin'de ortaya çıkıp günümüze dek süregelen ve doğu Asya'da yaygın olarak kullanılan, temeli Dao Evren Anlayışına dayanan hekimlik bilgilerinin tümüne denir. MÖ 2500-300 arasında binlerce yıl boyunca hekim ve çırak ilişkisiyle geliştirilen ve aktarılan bilgi ve deneyimler yığılarak birikmiştir. Qin Hanedanlığı'ndan itibaren ise tüm klasik eserler sistematik bir düzen içinde tekrar yazıya geçirilmiş ve Çin Tıbbı da bu klasikler arasında yer almıştır. Hekimlik alanında Huang Di- Nei Jing (Sarı Hekim'in Dahiliye Tıbbı) adlı eser yazılı en eski tıbbi kaynak olduğu gibi günümüzde de Çin Tıbbı'nda başvuru kitabı olarak kullanılmaktadır. Huang Di, efsanevi bir karakter olarak anlatılsa da özünde bu tıbbı eserin, birçok hekimin deneyim ve yöntemlerinin derlemesi olduğu görüşü hakim dir. Rahatsızlıkların kökeni incelenirken Dao evren anlayışı ilkelerini temel alır. Sinosfer'de binlerce yıldır yaygınca kullanılmaktadır. Çin Tıbbı'nda, akupunktur, Çin Tıbbı bitkileri, Çin Tıbbı beslenmesi, çigong, tuina, kupa çekme, vs. gibi tedavi yöntemleri bir bütün olarak uygulanır. Çin Tıbbı'nın kuramsal yapısını, Çi (Qi, 氣 ) ve Kan kuramı, Yin Yang ve Beş Unsur karşıtlık ve döngüsellik ilkeleri, Zang Fu (organlar ve kanalları/ırmakları) Kuramı gibi kök kuramlar üzerine örmüştür.
Dao Kozmogonisi'ni temel alan GÇT'nin kökleri şamanik, göçebe, Avcı-Toplayıcı paleolitik ve neolitik topluluklara kadar uzandığı yapılan kazılarda çıkan materyallerden anlaşılmaktadır. Günümüze kadar sürekli eleme yoluyla gelip bugünkü haline ulaşan dinamik bir tıb anlayışıdır. Modern Tıb ile farklı evren anlayışlarına yaslandıkları için büyük oranda örtüşmezler. "Modern Tıb/Allopatik Tıb" kuramsal altyapısı önceden Grek Felsefesi'ne, yakın yüzyıllarda ise akılcılığı esas alan Avrupamerkezci felsefelere dayanan bilimsel anlayışa ve deneyimlere yaslar. Bu yüzden Modern Tıb savunucuları GÇT'yi önemsizleştirme ya da değersizleştirme tutumu sergilemektedirler. Klasik Çinceden en çok çeviri yapan ve bu dili bilmeyenler için önemli bir köprü görevi gören P. Unschuld[1] gibi akedemisyenler dahi bu temkinliliği koruyanlar arasındadır. Çevirilere bu tutumlarını yansıtmaları etik bulunmayarak eleştirilmektedir. Çinli hekimler, modern bilimin kendi anlayışlarına ne kadar uyup uymadığından çok, işe yarayıp yaramadığına öncelik vermektedirler. Çin'de klinikler GÇT ve Modern Tıbbı bir arada uygulamaktadır.