Ebu Hanife
Hanefî mezhebinin öncüsü ve imamı olan din bilgini / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ebû Hanîfe veya tam adıyla Ebû Hanîfe Numân bin Sâbit bin Zûtâ bin Mâh (Arapça: أبو حنيفة, d. 699, Kufe - ö. Eylül 767, Bağdat)[2] İslam dininin dört fıkıh mezhebinden birisi olan Hanefi mezhebinin kurucusu ve Sünni fıkhının en büyük üstâdlarından biri sayılan İslam fıkıh ve hadis bilgini. Asıl adı "Nu’man bin Sâbit" olup sevenlerince ismi "İmâm-ı Â’zam" unvanıyla birlikte anılır.
Pratik Bilgiler Doğumu, Ölümü ...
Ebu Hanife | |
---|---|
Doğumu | MS Eylül 699 (Hicri 80 Receb) Kufe, Emevî Halifeliği (günümüz Irak'ı) |
Ölümü | MS 767 (Hicri 150; 68-70 yaşlarında) Bağdat, Abbasî Halifeliği (günümüz Irak'ı) |
Çocukları |
|
Çağı | Geç Emevîler - erken Abbâsîler |
Bölgesi | Kufe |
Okulu | Bağımsız (Hanefi ekolünün isim babası) |
İlgi alanları | |
Önemli eserler | El-Fıkıh el-Ekber |
Önemli fikirleri | |
Kapat