Ләис Зөлкарнәев

Ләис Зөлкарнәев (Харрасов) (Ләис Мәүлит улы Харрасов, 2 апрель 1962(1962-04-02) (63 яшь), Бакалы районы, БАССР, РСФСР, СССР — , ) — шагыйрь. Татарстан Республикасының Габдулла Тукай исемендәге дәүләт премиясе лауреаты (2024; «Узганны кабатлау» китабы өчен)^[1].

Ләис Зөлкарнәев
Туган	2 апрель 1962(1962-04-02) (63 яшь) Бакалы районы, БАССР, РСФСР, СССР
Яшәгән урын	Хөсәен Ямашев проспекты, Казан
Ватандашлыгы	СССР  Россия
Әлма-матер	Казан (Идел буе) федераль университеты
Һөнәре	журналист, шагыйрь
Җефет	Фәридә Харрасова
Балалар	уллары Сөләйман, Йосыф, Даут, кызы Мәрьям
Бүләк һәм премияләре
Ләис Зөлкарнәев Викиҗыентыкта

Википедиядә Харрасов фамилияле башка кешеләр турында мәкаләләр дә бар.

Википедиядә Зөлкәрнәев фамилияле башка кешеләр турында мәкаләләр дә бар.

«Ялкын» (1983-1993), «Идел» (1993 елдан) журналлары мөхәррире. Әсәрләр: «Балачак күге» (1982), «Кар өстендә алмалар» (1988) җыентыклары.