Наталья Гуменюк
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Наталья Петровна Гуменюк (укр. Наталія Петрівна Гуменюк; 24 июль 1983, Биробиджан) — украин журналисты, язучы һәм җәмәгать эшмәкәре. «Громадское телевидение» җитәкчесе (2015—2019).
Remove ads
Биографиясе
Наталья Петровна Гуменюк 1983 елның 21 июлендә Биробиджанда туган[1][2]. Дүрт яшендә астроном булырга хыяллана, ә тугыз яшендә хәрби конфликтлар белән мавыга, гуманитар хезмәткәре булырга хыяллана[3].
Тарас Шевченко исемендәге Киев милли университеты (2000—2004) Журналистика институтының халыкара журналистика бүлегендә укый. Студент елларында студентларның «Наше дело» (2002—2004) гәзитенең баш мөхәррире була. 2005 елдан 2006 елга кадәр Эребру Университетында халыкара журналистика магистрына укый[4].
«Яңа канал» (2002—2003), «Бишенче канал» (2003), «ProfiTV» (2004) мәгълүмат агентлыгында, ICTV каналында «Факт» программасында (2003—2004) журналист булып эшли. 2005 елдан 2007 елга кадәр халыкара бүлеге җитәкчесе, махсус хәбәрче, «К1» каналында «Бер репортаж» программасының авторы-алып баручысы. 2007 елда «Интер» телеканалында махсус хәбәрче булып эшли башлый. 2007 елдан бер холдингка кергән «Интер» һәм «К» телеканалларында халыкара бүлекнең җитәкчесе була[5]. «Интер» бүлегенең җитәкчесе буларак 2008 елның август аендагы Көньяк Осетияда кораллы конфликтны яктырту өчен җаваплы була. «Интер», редакция материаллары өчен «Яңалык» номинациясендә халыкара «Эмми» премиясенә лаек була[6].
2009 елның декабрендә Гуменюкны «Интер» телеканалы сәбәпләрне аңлатмаенча эштән бушата[7]. 2010 елда Украина Би-би-си хезмәте һәм «Профиль» атналыгы өчен Көньяк-Көнчыгыш Азия турында материаллар сериясе авторы була. 2010 елдан 2011 елга кадәр чит украиннар турында «Интер» телеканалында «Наши» проектының авторы һәм шеф-редакторы[8]. 2010 елдан азат журналист буларак Рейтер, Польша телевидениесе, Украина Би-би-си хезмәте, RTL-4, OpenDemocracy, «Украинская правда» Tochka.net һәм «Профиль» атналыгы белән хезмәттәшлек итә[9]. Гарәп язы турында вакигаларны яктырта[10]. «Стоп цензуре!» җәмәгать хәрәкәте эшмәкәрлегендә катнаша[11]. Могилян журналистика мәктәбендә «халыкара медиасистема» курсларын укый[12].
2013 елда «Громадское телевидение» проектына нигез салучыларның берсе була. 2014 елның февралендә, «Громадское телевидение» телеканалында эшләү белән беррәттән «Аристократлар» радиосында «Интернационал» программасын алып бара[13]. 2014 елның мартында Docudays UA кинофестивале җиңүчеләрен бүләкләү тантанасы алып бара[14]. Украинаның көнчыгышында хәрби хәрәкәтләр зонасында кораллы конфликт вакигаларын яктырта[15]. 2015 елның гыйнварында «Громадское телевидение» телеканалында хезмәтне җитәкли[16]. 2015 елның маенда «Громадське телевидение» каналында җитәкче Роман Скрыпинны алмаштыра[17]. Гуменюк 2015 елның июлендә төшерелгән Би-би-си «Глобальный вызов» программасында бердәнбер хатын-кыз-эксперт була[18].
2015 елның җәендә дәүләтнең «Казанышлары өчен» орденыннан баш тарта[19][20]. 2016 елда Docudays UA кинофестиваленең һәм «Честь профессии» журналистар премиясенең жюри составына керә[21][22]. «Честь профессии» премиясенең жюри ағзалары белән беррәттән Роман Крупинның булуы белән бәйле, Наталья Гуменюк протест йөзеннән конкурсның күзәтү советыннан чыгып китә[23].
2019 елның 9 ноябрь Владимир Зеленский Гуменюкны Украина Президенты каршындагы журналистларны һәм сүз азатлыгын яклау мәсьәләләре буенча совет составына кертә[24].
2019 елның 20 декабрендә «Громадское телевидение» каналында Гуменюк җитәкчесе сыйфатында Юлия Бакова алмаштыра[25]. Моннан соң партнерлык буенча баш мөхәррирнең урынбасары булып эшли һәм Hromadske International проектын җитәкли. 2020 елның февралендә Гуменюк журналист Ангелина Карякина контрактын озайтмау сәбәпле, «Громадское телевидениедан» китүе турында игълан итә[26].
2020 елның маенда «Иҗтимагый кызыксыну журналистикасы лабораториясе» проектын төзей[27]. 2020 елның 2 сентябреннән — Украина милли иҗтимагый телерадиокомпаниясендә стратегик план кору буенча яңалык шеф-редакторы, анда Гуменюкны Ангелина Карякина чакыра[28].
Remove ads
Абруе
2017 елда Гуменюк Res Publica гәзите, Visegrad Fund, Financial Times и Google оешмасы төзегән New Europe 100 исемлегенә кертелә[29].
2019 елда «Үзәк» атналыгы төзегән «Украинаның 100 иң абруйлы хатын -кызы» исемлегенә кертелә[30].
Мактаулы исемнәре һәм бүләкләре
- Журналистикадагы казанышлары өчен Анатолий Москаленко исемендәге журналистиканы үстерү фонды премиясе лауреаты (2009)[31]
- «Очевидец» нәфис репортаж конкурсында икенче урын (2013)[32]
- Best Book Award премиясе лауреаты (2020)[33]
- Гуменюкның «Потерянный остров» китабы 2020 елда Украина Пен-клубы версиясе буенча «юл очерклары һәм репортажлар» номинациясендә иң яхшы китап дип санала[34], «Книги года ВВС 2020 — Эссеистика» кыскача исемлегенә[35] һәм украин «Книга года-2020» рейтингына кертелә[36].
Шәхси тормышы
Ире — «Яңгыр» телеканалында эшләүче Россия журналисты Пётр Рузавин[37]
Китаплары
- Veni, Vidi, Scripsi: Світ у масштабі українського репортажу (збірник репортажів різних авторів) — Київ: Темпора, 2013.
- Майдан Тахрір. У пошуках втраченої революції. — Київ: Політична критика. — 2015.
- Загублений острів. Книга репортажів з окупованого Криму. — Львів: Видавництво Старого Лева 2020.
Искәрмәләр
Сылтамалар
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads