Псков-Печора монастыре

Изге Успение Псков-Печора монастыре — Россиядә күп гасырлык тарихы булган иң зур һәм танылган ир-ат монастырьларының берсе. Монастырьнең исеме анда булган мәгарәләр белән бәйле. 1473 елда монда песчаниктан Изге Ион тарафыннан казылган Изге Ана Успениесе мәгарә чиркәве изгеләндерелә. Бу ел монастырьгә нигез салу елы дип санала. Успенская чиркәве һәм Ходай тарафыннан бирелгән мәгарәләр урнашкан тау Изге тау дип атала.

Псков-Печора монастыре
Нигезләнү датасы	XV гасыр
Дәүләт	Россия[1]
Административ-территориаль берәмлек	Псков өлкәсе
Урын	Печоры
Епархия	Псковская епархия[d]
Архитектура стиле	русская архитектура[d] һәм Псков архитектура мәктәбе[d]
Мирас статусы	федераль әһәмияттәге Россия мәдәни мирас объекты[d]
Адрес	ул. Международная, 5
Рәсми веб-сайт	pskovo-pechersky-monastery.ru
Монда җирләнгәннәр төркеме	[d]
Псков-Печора монастыре Викиҗыентыкта

һәм ^[1]

Монастырь үз тарихында бер тапкыр да ябылмаган. Хәрби чорда (1920 елның февраленнән 1945 елның гыйнварына кадәр) бәйсез Эстония чикләрендә була, шуның аркасында СССР территориясендә барлык монастырьләр дә 1920 еллар ахырына ябылган чакта ябылмый кала.

Тарихы

Монастырь урынында монахлар тормышы башлану турында дөрес мәгълүматлар юк. Бу мәгарәләр хәзерге вакытта булган Каменец елгасы ярлары буенча комлык катламнарында урнашкан.

Монастырь планы

Монастырь елъязмасында монахлар тормышы башлануы турында риваятьләр һәм соңрак Псков-Печора патерикасында үсеш алган. Бәлки, кайбер нечкәлекләре XX гасырда ук өстәләдер. Риваять буенча, мәгарәләр җирле халыкка 1392 елда билгеле була. Сергей Радонежскийның үлеменә туры килгән әлеге шартлы дата рухи тормышның символик дәвамчанлыгын күрсәтү өчен сайланган. Мәгарәләрдә Псков җиренә көньяктан, кырым татарлары яуларыннан качкан монахлар урнашкан. Риваять буенча, булачак монастырь тирәсендәге җир Иван Дементьевка бирелә.

1470 елда монастырь елъязмасы нигезендә, мәгарәдә элек Юрьев-Ливонский (Дерпте, хәзер Эстониядәге Тарту) чиркәвендә хезмәт иткән рухани Иоанн урнашкан. Ходай биргән мәгарәләр янында ул 1473 елда изгеләр Богородица Успения хөрмәтенә чиркәү оештырган мәгарәне казый. Аның хезмәтендә аңа Васса исеме язылган инок постригын кабул иткән хатыны Мария ярдәм итә. Аның вафатыннан соң Иоанн Ион исеме белән постригны кабул итә. Иван Дементьев җир участогын инокларга тапшыра һәм тиздән гыйбадәтханә тирәсендә кечкенә генә торак барлыкка килә. Мәгарәләр иноклар өчен зиратка әйләнәләр.

Россия белән Ливония арасында урнашкан торак берничә тапкыр (монастырь елъязмасы буенча) ливонлылар тарафыннан җимерелгән. Монастырь елъязмасында гына түгел, Псков елъязмасында да теркәлгән монастырь тормышының күтәрелеше 1519 елда, Псков дьягы Мисюря Мунехин һәм аның асъдьягы Ортюши Ливон Нейгаузен ныгытмасыннан 20 чакрым ераклыктагы монастырь хәленең стратегик әһәмиятен таныганнан соң башлана. 1523 елда игумен Дорофее вакытында Мунехин тырышлыгы белән монастырь агач диварлар белән ныгытыла, мәгарә гыйбадәтханәсе киңәйтелә һәм изге тауда Киев — Печора лаврасына нигез салучы Антоний һәм Феодосия хакына чиркәү куела. Икенче игумен Герасим монастырьда Киев-Печора үрнәге буенча, монастырь иганәчесе Мунехин белән расланган гомуми устав кертә.