Francesco Brusoni

Francesco Brusoni (Legnago, tra el 1465 e el 1470 – Legnago, prima de el 1536) xe stà un poeta e umanista venesian che el scrivea in latin.

Francesco Brusoni

Biografia
Nasimènto	1465 (Gregorian) Legnago (Itàlia)
Morte	1536 (Gregorian) (70/71 ani) Legnago (Itàlia)
Atività
Ocupasion	poeta
poeta Laureà

Biografia

Francesco Brusoni el xe sta un famoxo umanista e el xe stà ciamà a insegnar a Rovigo inte el 1507 indove che el xe doventà anca sitadin 'norario. Ma a Rovigo ghe jera na fasion contraria e i 'o ga casà vìa inte el 1511 o inte el 1512. El xe stà ciamà a insegnar anca a Este indove che el xe stà dó ani, el 1521 e el 1522.

Inte el 1525 e el jera stà xa fato poeta laureato e conte palatino a Venesia.

El xe morto a Legnago, indove che el jera visùo inte i ùltimi ani de 'a só vida; i 'o gà sepelìo inte 'a Ceza de Santa Marìa, de sota de el altar de San Biagio.

Laori

Squaxi tuti i só laori de Francesco Brusoni i xe 'ndà perdùi. El gà scrito i Capitoli in itajan inte el 1502 par el marchexe de Mantova. Po' el ga scrito senpre in latin:

• na poexia che 'a xe 'a prefasion a un laoro de el só amigo Geronimo Atestino: Libellus de gestiis Atestinorum (libreto sora 'e inprexe dei atexini) (1505)
• De origine urbis Rhodiginae totiusque Paeninsulae (come 'a xe nasesta ła sità de Rovigo e anca el Poéxine), un poèma (tra el 1507 e el 1511)
• Diphilus, na sàtira (1511)
• na poexìa inte el Almanach perpetuum d'Abramo Zacuto, dedicà a el só amigo Luca Gaurico (1525)
• Prognosticon mirabile, diis auspicibus, faventibus fatis, duce virtute et fortuna comite, un poèma de strołogìa
• Sylva in laudem prudentissimi S.P.Q. Bellunensis, un poèma

De tuti sti laori se conose soło che 'e dó poexie, fòra che uno dei poèmi.

De origine urbis Rhodiginae

El De origine urbis Rhodiginae el xe un poèma in latin scrito in exametri. Forse el jera un mo' par dirghe grasie a i sitadini de Rovigo par verghe dà ła sitadinansa; el ga scrito el primo libro, che el conta come 'a xe nasesta a sità; po' el xe stà casà vìa da Rovigo e el poèma el xe stà lasà lì. No el xe gnanca stà stanpà; Gian Pietro Ferretti el gavea catà el manoscrito de Brusoni e el gavea copià i só versi par scrìvar Carmen de Hadria civitate. Quando un te el 1589 un serto Sisto Sandolino da Ùdine el cata anca eo un manoscrito e 'o stanpa, in tanti i ga dito che el jera stà Brusoni a copiar da Ferretti, ma soło inte el XVIII secoło Girolamo Silvestri el ghe dà rajon a Brusoni.

Bibliografia

• (IT) Francesco Brusoni, De origine urbis Rhodiginae, a cura di Paolo Pezzolo, Ferara, Spazio Libri Editore, 1992 [1589].
• (IT) Francesco Brusoni, in Dizionario Biografico degli Italiani, Roma, Istituto dell'Enciclopedia Italiana Treccani, 2000.
• Scholia el detien schemi gràfeghi so Francesco Brusoni