Moriago de ła Bataja

Moriago (par talian: Moriago della Battaglia), calche olta apocopà "Moriac" (pron: /mo'ɾjak/) . L'é un paeze vèneto co 2800 abitanti (ISTAT 2017), de la alta marca trevizana, situà inte'l stato de l'Italia.

Moriago de ła Bataja

Pozision
45°52′00″N 12°06′00″E45°52′00″N, 12°06′00″E (Moriago de ła Bataja)
Stato	Itàłia
Rejon	Vèneto
Provinsa	Trevizo
Capitałe	Moriago della Battaglia (it)
Popołasion
Totałe	2 827 (2023)
Densità	205,45 hab./km²
Zènaro	1 403 (%49,6)   (%49,8) 1 408
Zeografia
Àrea	13,76 km²[1]
Altitùdene	119 m
Rente a	Fara de Sołigo Crozeta del Monteło Volpago del Monteło Vidor Sernaja de ła Bataja
Dati istòreghi
Dì festivo	Festa patronałe(6 de novenbre)
Patrono	San Leonardo
Còdazi de identifegasion
Còdaze postałe	31010
Còdaze de matricołasion	TV
Fuzo oràrio	UTC+1 UTC+2
Clasifegasion climàtega	clima subtropegałe ùmido
Prefiso tełefònego	0438
ID ISTAT	026048
Còdaze catastałe de Itàlia	F729
Sito web	comune.moriago.tv.it

Orìdhen de'l nome

El topònemo el riva provabelment da'l nome personal latin Maurilius, adatament de'l thèltego Mawrwr co'l senjifegà de benévol. Anca el sufiso "ago" l'é tìpego de i topònemi de orìdhen thèltega (-acus).

Dheografìa fìzega

L'é logà inte'l thentro de la piana che la à par confin le rive de Vidor, de Fara e de Refróntol a Nord e a Òvest, el Colalt a Est, e la Piave e el Montel a Sud. El teritori de'l comun de Moriac l'é ocupà inte ła só part setentrional da na palù bonifegada ciamada aponto "i Palù", termenada da la roja Rosper e da la roja artifithial Rabos. La part restante l'é na piana luvional che la riva fin a la Piaf, tajada a metà via in senso est-òvest da'l slainà (o slainath), l'antigo àrdhen de la piave.

Storia

La prezentha de 'nsediament umani inte'l teritori de Moriago la é proada fin da l' antighità de'l brondho, par la burida de scézene de vazi de credacota.

Inte la èpoga romana i se varìe formà i thentri abitadi che 'ncora a'l dì de ancó i pararìe conservar na tratha de la strutura de'l vilajo oridhenal che, defendest da un serajo, l'era tornià da na strada, La pararìe èserghe anca na tratha de thenturiathion inte la despozithion de le tere da la Rosper a'l slainà. De sto perìodo le é diferenti sepolture (I-II sècol).

Intant, co le invazion barbàreghe, i abitanti i se vea spostà verso loc pì seguri (i Palù, Nozledo e 'l slainà), e pasade le scorarìe i à tornà popolar i veci insediament.

El cavoloc de comun l'é menthonà par la prima olta inte'l 1112 cofà Murliago. Inte'l medioef se à asistì a la feudalidhathion de la zona, inte'l 1265 el mariga de la règola de Moriago (sot de la pieve de Sarnaja) el ghe fa dhurament de fedeltà a'l comun de Trevizo. Inte'l steso parìodo i frati de la badhìa de Vidor i scumithiéa l'òpera de bonìfega de le palù.

Sote la Repùblega Veneta, Moriago l'à pasà sote podestarìa de Vidor. Int'el 1807, sote Napoleon, se à costituì el comun odierno. Onjimoda, inte'l 1810 l'é stat reincorpà a'l comun de Vidor. L'à reciapà la só autonomìa el 1819 co 'l governo asbùrdhego.

Co la prima guera mondial Moriago el se à ciapà sù le destruthion de'l conflito. De 'sto perìodo la va thitada la inpreza eròega de'l 27 otobre 1918 cuande che le trupe de'l XXIII Corpo d'armata, sote el comando de'l dheneral Giuseppe Vaccari, le é state bone de travesar la Piave e de sfondar le linje ostroongàreghe, in chel toc de grava che da lora el sarìe stat ciamà Ìzola de i Morti.