afare

Sostantivo

afare m solo sing

1. Roba de na determenada inportansa da far o che ła ze da far

1. el saria un bel afar se eło el dizese de sì

1. negosiasion econòmega de vantajo par chi che ła fa
2. ajetivo dato a na roba de ła cuała no se ghe sa el nome

1. pàsame che l'afare łà