Neemian kirj

Neemian kirj (evr.: נְחֶמְיָה Nehemija, grek.: Νεεμιας Neemias, latin.: Nehemiae, ven.: Книга Неемии) om evrejan Tanah-biblijan Ktuvim-jagusen 11. kirj i hristanuskondan 16. Vanhan Zavetan kirj.

Neemia nägeb Jerusaliman seiniden ruinoid, francižen Güstav Dore-grafikanpirdajan gravür, 1866

Voib nimitadas Ezdran kahtendeks kirjaks erasiden denominacijoiden Biblijas (oz., katoližes Vul'gatas). Judaizmas ottas Neemian i Ezdran kirjoid ühteks kirjaks paksus.

Kirj om sätud Jerusalimas evrejan kelel läz 400. vot EME, om ližadusid aramejan kelel. Tegii om Neemia (Nehemia) vai hänen personaline biograf. Kogoneb 13 jagusespäi, kävutihe sijališt arhivad sädandan aigan. Arheologii vahvištab kirjan andmusid.

Südäiolend

Neemia oli Ezdran (Ezran) ühtesradnik, Judejan evrejine pämez' Persijan tobmuden al, ohjasti 5. voz'sadal EME.

Neemian kirj starinoičeb hänen töhištos Judejas. Se om evrejalaižiden avtonomižen kundan udessündutandas da vahvištuses Judejan territorijal pördumižen Vavilonan plenaspäi jäl'ghe, kuti Ezdran kirj-ki. Neemian kaikiš suremb tö oli Jerusalim-lidnan seinän sauvond. Kirjan üläčokkoim om evrejalaižiden massine kajind vigoiš Ülähäižen Zavetaspäi, lopiše ottud velgusel eläda käskön mödhe.