Старая Еўропа
From Wikipedia, the free encyclopedia
Старая Еўропа (англ. Old Europe) — тэрмін, які ў 1974 г. увяла ў абарот Марыя Гімбутас для абазначэння даіндаеўрапейскай Еўропы часоў энеаліту. З яе пункта гледжання, балканскія, мальтыйскія і цэнтральнаеўрапейскія культуры размаляванай керамікі ўяўлялі сабой міралюбнае аграрнае грамадства з элементамі матрыярхату, якое пачытала розных багінь, з развітым культам урадлівасці (у міжземнаморскіх народаў — быка).
- Пра Еўропу эпосе неаліту гл. Неалітычная Еўропа