Nie-miejsce
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Nie-miejsce (non-lieu, non-place) – termin wyznaczający cechy będące odwrotnością właściwości miejsca. Nie-miejsce to przestrzeń niczyja nie ze względu na brak właściciela, ale na brak emocjonalnego powiązania jej z ludźmi. To nie tylko przestrzeń rozumiana jako zaprzeczenie miejsca, ale też zawiera w sobie relacje społeczne i stosunek, sposób patrzenia człowieka na dane nie-miejsce w relacji z percepcją miejsca oraz okres przebywania.
Termin stworzony przez francuskiego etnologa i antropologa kulturowego Marca Augé. Według Marca Augé nie-miejsce to termin odpowiadający współczesności, podczas gdy miejsce nie ma całkowitego zastosowania ze swoimi cechami, którymi są m.in. przestrzeń w użyciu codziennym, oswojona, blisko człowieka.
Nie-miejsce cechuje się czasem, w którym nie obserwuje się zmienności, więc jego upływ zostaje zawieszony. Przykładami takich przestrzeni są lotniska, centra handlowe, supermarkety czy stacje benzynowe, ale też np. obozy przejściowe czyli przestrzenie w których przebywa się bardziej z konieczności niż z własnej woli i gdzie zazwyczaj codziennie użytkuje je relatywnie duża liczba osób niepowiązanych ze sobą[1].