Paweł Schroeter
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Paweł Emil Schroeter (Schröter) (ur. 29 listopada 1855 w Kaliszu, zm. 9 sierpnia 1935 w Warszawie) – lekarz, chirurg.
Data i miejsce urodzenia |
29 listopada 1855 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
9 sierpnia 1935 | ||
Miejsce spoczynku | |||
Zawód, zajęcie |
lekarz | ||
Tytuł naukowy |
doktor medycyny | ||
Małżeństwo |
Karolina Emilia Wende (ślub 1885 r. Warszawa) | ||
|
Syn Ernesta (nauczyciela) i Ernestyny z Bierwagenów, brat Adolfa.
Maturę uzyskał w gimnazjum w Kaliszu w 1876. Studiował najpierw na Cesarskim Uniwersytecie Warszawskim, a następnie w Dorpacie, gdzie w 1884 uzyskał dyplom doktora medycyny. Należał do akademickiego Konwentu Polonia. Przez wiele lat był lekarzem szpitala firmy „Krusche & Ender” w Pabianicach. Napisał podręcznik dla lekarzy i studentów Zarys anatomii topograficznej, wydany w 1922 r. (pierwszy polski oryginalny podręcznik tego działu anatomii człowieka). Komponował pieśni konwentowe.
Zmarł 9 sierpnia 1935 w Warszawie[1]. Został pochowany na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie (aleja 1, grób 22)[2].
Żona: Karolina Emilia Wende (ok. 1860-po 1934) - córka Edwarda, córka: Emilia (1886-1968) - żona Ignacego Manteuffla.