Альбер Камю
французскі пісьменнік / From Wikipedia, the free encyclopedia
Альбер Камю (фр.: Albert Camus, /kæˈmuː/ [albɛʁ kamy]; 7 лістапада 1913, Мандаві, Алжыр, Францыя — 4 студзеня 1960, Вільблевен, Францыя) — французскі філосаф, пісьменнік, драматург і журналіст, прадстаўнік экзістэнцыялізму. Лаўрэат Нобелеўскай прэміі па літаратуры (1957). Сярод яго твораў «Чужаніца[en]», «Чума[en]», «Міф пра Сізіфа[en]», «Грэхападзенне[en]», «Паўстанец[en]».
Артыкул вымагае праверкі арфаграфіі Удзельнік, які паставіў шаблон, не пакінуў тлумачэнняў. |
Артыкул вымагае вікіфікацыі. |
Альбер Камю | |
---|---|
фр.: Albert Camus[1] | |
Асабістыя звесткі | |
Дата нараджэння | 7 лістапада 1913(1913-11-07)[2][3][…] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 4 студзеня 1960(1960-01-04)[5][2][…] (46 гадоў) |
Месца смерці | |
Пахаванне | |
Грамадзянства | |
Жонка | Simone Hié[d] і Франсін Фор[d] |
Дзеці | Catherine Camus[d] і Jean Camus[d] |
Альма-матар |
|
Месца працы | |
Прафесійная дзейнасць | |
Род дзейнасці | пісьменнік, філосаф, раманіст, журналіст, эсэіст, драматург, сцэнарыст, змагар Французскага супраціву, паэт, футбаліст, публіцыст |
Кірунак | continental philosophy[d] |
Жанр | раман |
Мова твораў | французская[4] |
Грамадская дзейнасць | |
Член у | |
Прэміі | |
Узнагароды | |
Подпіс | |
Творы ў Вікікрыніцах | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Цытаты ў Вікіцытатніку |
Нарадзіўся ў французскай сям’і франкаалжырцаў. Правёў дзяцінства ў бедным раёне, потым вывучаў філасофію ў Алжырскім універсітэце. Знаходзіўся ў Парыжы, калі ў 1940 годзе падчас Другой сусветнай вайны немцы ўварваліся ў Францыю. Камю спрабаваў уцячы, але ўрэшце далучыўся да французскага Супраціўлення, дзе працаваў галоўным рэдактарам забароненай газеты Combat. Пасля вайны ён стаў вядомай асобай і чытаў шмат лекцый па ўсім свеце. Двойчы ажаніўся, але меў шмат пазашлюбных сувязяў. Камю быў палітычна актыўным, у т. л. ён быў часткай левых, якія выступалі супраць Іосіфа Сталіна і Савецкага Саюза праз таталітарнасць савецкага рэжыму. Камю быў маралістам і схіляўся да анарха-сіндыкалізму. Ён быў часткай многіх арганізацый, якія імкнуліся да еўраінтэграцыі. Падчас Алжырскай вайны (1954—1962) ён захоўваў нейтральную пазіцыю, выступаючы за шматкультурны і плюралістычны Алжыр. Яго пазіцыя выклікала спрэчкі і была адхіленая большасцю партый.
У філасофскім плане погляды Камю спрыялі ўзнікненню філасофіі, вядомай як абсурдызм. Погляды Камю прынята адносіць да экзістэнцыялізму, хоць сам ён цвёрда адмаўляўся ад гэтага тэрміну на працягу ўсяго жыцця.