Карл II Анжуйскі
From Wikipedia, the free encyclopedia
Карл II Анжуйскі (1248 — 5 мая 1309) — Кароль Неапаля, сын Карла I Анжуйскага.
Карл II Анжуйскі | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Charles II d'Anjou | |||||||
| |||||||
|
|||||||
Папярэднік | Карл I Анжуйскі | ||||||
Пераемнік | Роберт Мудры | ||||||
Нараджэнне |
каля 1254 |
||||||
Смерць |
5 мая 1309 ці 1309[1] |
||||||
Месца пахавання | |||||||
Род | Анжу-Сіцылійскі дом[d] | ||||||
Бацька | Карл I Анжуйскі[2] | ||||||
Маці | Беатрыса Праванская[d][2] | ||||||
Жонка | Марыя Венгерская[d][2][3] | ||||||
Дзеці | Карл Мартэл Анжуйскі[2], Людовік Тулузскі[d], Роберт[d], Філіп I Тарэнцкі[d], Раймонд Берэнгер Анжуйскі[d], Пётр Тэмпеста[d], Іаан[d], Маргарыта[d][2], Бланка Анжуйская[d][2], Элеанора Анжуйская[d][2], Марыя Анжуйская[d], Беатрыса Анжуйская[d], Джавані Неапалітанскі[d][4] і Трыстана Неапалітанскі[d][4] | ||||||
Дзейнасць | манарх | ||||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
У 1284 годзе трапіў у палон да Педра III, караля Арагона. Ні булы адлучэння Марціна IV, ні паход французаў не маглі прымусіць Педра III вызваліць Карла. Толькі ў 1288 годзе Якуб II, які б пасля смерці Педра III успадкаваў Сіцылію, вярнуў Карлу свабоду, вытаргаваў у яго закладнікаў і 30 тыс. марак срэбра. Насуперак абяцанню Карл аднавіў барацьбу супраць Арагона.
Якуб II, прызваны пасля смерці старэйшага брата, Альфонса III, да кіравання Арагонам (1291), перадачай Сіцыліі Карлу (1294) хацеў заключыць мір з Рымам, Анжуйскім домам і Францыяй, але адначасова заклікаў таксама свайго малодшага брата Федэрыга II да кіравання Сіцыліяй.
Барацьба з-за вострава працягвалася да самай смерці Карла.