Сафокл
From Wikipedia, the free encyclopedia
Сафо́кл (грэч. Σοφοκλής; каля 496 да н.э., Калон, Атыка — 406 да н.э.) — старажытнагрэчаскі драматург.
Сафокл | |
---|---|
стар.-грэч.: Σοφοκλῆς | |
Асабістыя звесткі | |
Дата нараджэння | каля 496 да н.э.[1] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 406 да н.э.[1] |
Месца смерці | |
Грамадзянства | |
Дзеці | Iophon[d] і Ariston[d] |
Прафесійная дзейнасць | |
Род дзейнасці | аўтар трагедый, драматург, пісьменнік |
Жанр | старажытнагрэчаская трагедыя[d] |
Мова твораў | старажытнагрэчаская мова |
Творы ў Вікікрыніцах | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Нарадзіўся ў 495 годзе да н. э., у афінскім прадмесце Калон. Месца свайго нараджэння, здаўна праслаўленае святынямі і алтарамі Пасейдона, Афіны, Еўменід, Деметры, Праметэя, паэт апеў у трагедыі «Эдып ў калоніі». Паходзіў з забяспечанай сям'і Сафіла, атрымаў добрую адукацыю.
Пасля саламінскай бітвы (480 год да н. э.) удзельнічаў у народным свяце як кіраўнік хору. Двойчы быў абраны на пасаду ваеначальніка і адзін раз выконваў абавязкі члена калегіі, якія ведалі саюзнай казной. Афіняне выбралі Сафокла ў ваеначальнікі ў 440 годзе да н. э. падчас Самоскай вайны пад уражаннем яго трагедыі «Антыгона», пастаноўка якой на сцэну адносіцца, такім чынам, да 441 года да н. э.
Галоўным яго заняткам было складанне трагедый для афінскага тэатра. Першая тэтралогія, пастаўленая Сафоклам у 469 годзе да н. э., прынесла яму перамогу над Эсхілам і адкрыла сабой шэраг перамог, атрыманых на сцэне ў спаборніцтвах з іншымі трагікаў. Крытык Арыстафан Візантыйскі прыпісваў Сафоклу 123 трагедыі.
Сафокл адрозніваўся вясёлым, таварыскім характарам, ня цурайцеся радасцяў жыцця, як відаць з слоў нейкага кефалі ў Платонава «Дзяржаве» (I, 3). Быў блізка знаёмы з гісторыкам Герадотам. Памёр Сафокл на 90-м годзе жыцця, у 405 г. да н. э. у горадзе Афіны. Гараджане збудавалі яму ахвярнік і штогод ўшаноўвалі як героя.
Сын Сафокла — Іяфон сам стаў афінскім трагікаў.