Stary Nowgorodski dialekt
From Wikipedia, the free encyclopedia
Stary Nowgorodski dialekt (rusojski: Древненовгородский диалект) mjenjujo se słowjański dialekt, kótaryž jo na rěcnych pomnikach z brjazoweje škóry wužywał, kótarež su se w Nowgorodskem regionje Rusojskeje nadejšli. Dialekt jo se až do 15. lětstotka w Nowgorodskej federalnej republice wužywał. Zapśimjeśe stwórił jo Andrej Zaliznjak. Staronowgorodski dialekt wótchyla se we wjele pozicijach wót starorušćiny. W dokumentach wužywana rěc ma wjele znamjenjow, kótarež njejsu typiske za druge pódzajtšnosłowjańske dialekty (a teke howacej za druge słowjańske rěcy).
-[1] Stary Nowgorodski dialekt | ||
kraje | Nowgorodska federalna republika (hist.), Pskowska federalna republika (hist.) | |
region | pódwjacorne źěle Nowgorodskeje zemi Pskowska zemja | |
wumarła | wót XV. lětstotka; Někotare wósebnosći su se w pódpołnocnych dialektach zachowali. | |
znamjenja a klasifikacija | ||
---|---|---|
klasifikacija | indoeuropske rěcy
| |
pismiki | Kyriliski alfabet | |
Stary Nowgorodski jo se pó dobyśu Nowgoroda pśez Moskowitow w lěśe 1478 zgubił. Někotare narěcne wósebnosći pak se hyšći dłujko na Nowgorodskem teritoriju su źaržali (cokanje, pismik ять (ѣ) město ы w genitiwje sg. a-zdonkow atd.).