Ανοσοποιητικό σύστημα
Σύστημα οργάνων υπεύθυνο για την άμυνα του οργανισμού. / From Wikipedia, the free encyclopedia
Το ανοσοποιητικό σύστημα ενός οργανισμού είναι σύστημα οργάνων και βιολογικών μηχανισμών υπεύθυνο για την άμυνά του. Αποτελείται από πολλά διαφορετικά κύτταρα, ιστούς, και όργανα.[1][2] Τα σημαντικότερα από αυτά είναι ο μυελός των οστών και ο θύμος αδένας. Σε αυτά δημιουργούνται και αναπτύσσονται τα ειδικά κύτταρα του ανοσοποιητικού. Δευτερεύοντα όργανα του ανοσοποιητικού συστήματος είναι οι αμυγδαλές, ο σπλήνας, τα λεμφογάγγλια και οι πλάκες Πέγιερ.
Πολλά είδη έχουν δύο κύρια υποσυστήματα του ανοσοποιητικού συστήματος. Το έμφυτο ανοσοποιητικό σύστημα (μη ειδικό) παρέχει μια προ διαμορφωμένη απόκριση σε ευρείες ομάδες καταστάσεων και ερεθισμάτων. Το επίκτητο ανοσοποιητικό σύστημα (ειδικό) παρέχει μια προσαρμοσμένη απόκριση σε κάθε ερέθισμα μαθαίνοντας να αναγνωρίζει τα μόρια που έχει συναντήσει στο παρελθόν. Και τα δύο χρησιμοποιούν μόρια και κύτταρα για να εκτελέσουν τις λειτουργίες τους.
Η δυσλειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος μπορεί να προκαλέσει αυτοάνοσα νοσήματα, φλεγμονώδεις νόσους και καρκίνο. Ανοσολογική ανεπάρκεια εμφανίζεται όταν το ανοσοποιητικό σύστημα είναι λιγότερο ενεργό από το κανονικό, με αποτέλεσμα επαναλαμβανόμενες και απειλητικές για τη ζωή λοιμώξεις. Στους ανθρώπους, η ανοσοανεπάρκεια μπορεί να είναι το αποτέλεσμα μιας γενετικής διαταραχής, όπως η βαρεία συνδυασμένη ανοσοανεπάρκεια, κάποιων επίκτητων καταστάσεων, όπως το AIDS ή λόγω της χρήσης ανοσοκατασταλτικών φαρμάκων. Οι αυτοάνοσες ασθένειες προκύπτουν από ένα υπερδραστήριο ανοσοποιητικό σύστημα που επιτίθεται σε φυσιολογικούς ιστούς σαν να ήταν ξένοι οργανισμοί. Τα κοινά αυτοάνοσα νοσήματα περιλαμβάνουν τη θυρεοειδίτιδα Χασιμότο, τη ρευματοειδή αρθρίτιδα, τον σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1 και τον συστημικό ερυθηματώδη λύκο.
Η Ανοσολογία καλύπτει τη μελέτη όλων των πτυχών του ανοσοποιητικού συστήματος.