Βασίλειο του Ισραήλ (Ηνωμένη Μοναρχία)
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ηνωμένη Μοναρχία του Ισραήλ (εβραϊκά: הממלכה המאוחדת) είναι το όνομα που δόθηκε στα ενωμένα βασίλεια του Ισραήλ και του Ιούδα, κατά τη διάρκεια των εξουσιών του Σαούλ, του Δαβίδ και του Σολομώντα, όπως απεικονίζεται στην εβραϊκή Βίβλο αλλά και στην Αγία Γραφή. Παραδοσιακά χρονολογείται μεταξύ 1050 π.Χ. και 930 π.Χ. Στη διαδοχή του γιου του Σολομώντα, Ροβοάμ, γύρω στο 930 π.Χ., η βιβλική αφήγηση αναφέρει ότι η χώρα χωρίστηκε σε δύο βασίλεια: το Βασίλειο του Ισραήλ (συμπεριλαμβανομένων των πόλεων της Συχέμ και της Σαμάρειας) στα βόρεια και το Βασίλειο του Ιούδα (που περιείχε την Ιερουσαλήμ) στο νότο.[1][2][3]
Για τους σημερινούς λόγιους η Ηνωμένη Μοναρχία θεωρείται γενικά ως λογοτεχνική κατασκευή και όχι ιστορική πραγματικότητα, επισημαίνοντας την έλλειψη αρχαιολογικών στοιχείων. Είναι γενικά αποδεκτό ότι υπήρχε ένας «Οίκος του Δαβίδ», αλλά πολλοί πιστεύουν ότι ο Δαβίδ θα μπορούσε να ήταν απλά ο μονάρχης ή ο αρχηγός του Ιούδα, που ήταν πιθανότατα ένα μικρό βασίλειο, και ότι η δημιουργία του βόρειου βασιλείου ήταν ένα ξεχωριστό γεγονός. Υπάρχουν ορισμένοι διαφωνούντες σε αυτήν την άποψη.[4][5][6][7]