Βουλγάτα
From Wikipedia, the free encyclopedia
Βουλγάτα ή Βουλγκάτα είναι η λατινική μετάφραση της Αγίας Γραφής που έγινε στο τέλος του 4ου αιώνα μ.Χ. από τον Ιερώνυμο κατ' εντολή του Πάπα Δάμασου Α΄ και υιοθετήθηκε από τη Ρωμαιοκαθολική εκκλησία. Η διεθνής συντομογραφία της είναι Vg.
Το όνομα προέρχεται από την φράση vulgata editio (έκδοση «κοινή» ή «για το λαό») και ήταν γραμμένη στην καθομιλούμενη λατινική γλώσσα της εποχής. Σκοπός της μετάφρασης αυτής ήταν να υπάρχει μια έκδοση της Bίβλου περισσότερο κατανοητή και ακριβής. Εντούτοις, ως τον 10ο αιώνα, η Αγία Γραφή δεν γινόταν πλέον κατανοητή από το λαό στο μεγαλύτερο μέρος της εκχριστιανισμένης Ευρώπης καθώς είχε πάψει προ καιρού να ομιλείται η λατινική γλώσσα, γεγονός που οδήγησε σε θεολογική αμάθεια και θρησκευτικό εκπεσμό[1].
Πριν την συγγραφή της κυκλοφορούσε μία εκδοχή με το όνομα Παλαιά Λατινική ή Ιτάλα [2] (από το versio vetus Itala) η οποία είχε συγγραφεί περίπου στα μισά του τρίτου μ.Χ αιώνα. Η μετάφραση αυτή είχε γίνει πιθανότατα από κάποιον που δεν γνώριζε καλά τη Λατινική γλώσσα.