Γεώργιος Ε΄ του Ηνωμένου Βασιλείου
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Γεώργιος Ε΄ (αγγλ. George V, 3 Ιουνίου 1865 - 20 Ιανουαρίου 1936) ήταν Βασιλιάς του Ηνωμένου Βασιλείου και των Βρετανικών Κτήσεων και Αυτοκράτορας της Ινδίας (6 Μαΐου 1910 - 20 Ιανουαρίου 1936.[1]
Γεώργιος Ε΄ | |
---|---|
Επίσημο πορτρέτο, 1923 | |
Περίοδος | 6 Μαΐου 1910 - 20 Ιανουαρίου 1936 |
Στέψη | 22 Ιουνίου 1911 |
Προκάτοχος | Εδουάρδος Ζ΄ |
Διάδοχος | Εδουάρδος Η΄ |
Γέννηση | 3 Ιουνίου 1865 Μέγαρο Μάρλμπορω, Λονδίνο |
Θάνατος | 20 Ιανουαρίου 1936 (70 ετών) Οικία Σάντριγχαμ, Νόρφοκ |
Τόπος ταφής | 28 Ιανουαρίου 1936 Παρεκκλήσι του Αγίου Γεωργίου, Κάστρο του Ουίνδσορ |
Σύζυγος | Μαρία του Τεκ |
Επίγονοι | Εδουάρδος Η΄ Γεώργιος ΣΤ΄ Μαρία Ερρίκος Γεώργιος Ιωάννης |
Πλήρες όνομα | |
Γεώργιος Φρειδερίκος Ερνέστος Αλβέρτος Αγγλικά: George Frederick Ernest Albert | |
Οίκος | Σαξονίας-Κόμπουργκ & Γκότα (μέχρι το 1917) Ουίνδσορ (από το 1917) |
Πατέρας | Εδουάρδος Ζ΄ του Ηνωμένου Βασιλείου |
Μητέρα | Αλεξάνδρα της Δανίας |
Θρησκεία | Αγγλικανισμός |
Υπογραφή | |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα (π • σ • ε ) |
Γεννημένος κατά τη διάρκεια της βασιλείας της γιαγιάς του βασίλισσας Βικτωρίας, ο Γεώργιος ήταν τρίτος στη σειρά διαδοχής του βρετανικού θρόνου, μετά από τον πατέρα του, Αλβέρτο Εδουάρδο, και τον μεγαλύτερο αδελφό του, Αλβέρτο Βίκτωρα. Από το 1877 έως το 1891, ο Γεώργιος υπηρέτησε στο Βασιλικό Ναυτικό, όταν ο απροσδόκητος θάνατος του μεγαλύτερου αδελφού του, στις αρχές του 1892, τον τοποθέτησε στη δεύτερη θέση της γραμμής διαδοχής για τον θρόνο. Με τον θάνατο της γιαγιάς του, το 1901, ο πατέρας του Γεωργίου ανέβηκε στον θρόνο ως Εδουάρδος Ζ΄ και ο Γεώργιος ονομάστηκε Πρίγκιπας της Ουαλίας. Το 1910, μετά τον θάνατο του πατέρα του, έγινε Βασιλιάς-Αυτοκράτορας.
Η βασιλεία του Γεωργίου Ε΄ σημαδεύτηκε από την άνοδο του σοσιαλισμού, του κομμουνισμού, του φασισμού, του ιρλανδικού ρεπουμπλικανισμού και του ινδικού κινήματος ανεξαρτησίας, τα οποία άλλαξαν ριζικά το πολιτικό τοπίο του κόσμου. Με το Διάταγμα του Κοινοβουλίου του 1911 καθιερώθηκε η υπεροχή της εκλεγμένης Βουλής των Κοινοτήτων έναντι της μη εκλεγμένης Βουλής των Λόρδων. Ως αποτέλεσμα του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου (1914 - 1918), οι αυτοκρατορίες των πρώτων ξαδέλφων του, Νικόλαου Β΄ της Ρωσίας και Γουλιέλμου Β΄ της Γερμανίας κατέρρευσαν, ενώ η Βρετανική Αυτοκρατορία επεκτάθηκε, φτάνοντας στη μεγαλύτερη ακμή της. Το 1917, ο Γεώργιος έγινε ο πρώτος μονάρχης του Οίκου των Ουίνδσορ, τον οποίο μετονόμασε από Οίκο της Σαξονίας-Κοβούργου & Γκότα, ως αποτέλεσμα του αντιγερμανικού δημόσιου αισθήματος. Το 1924 διόρισε την πρώτη κυβέρνηση των Εργατικών και το 1931, με το Καταστατικό του Ουέστμινστερ, αναγνώρισε τις κτήσεις της Αυτοκρατορίας ως ξεχωριστά, ανεξάρτητα κράτη εντός της Βρετανικής Κοινοπολιτείας των Εθνών. Κατά τα τελευταία χρόνια της βασιλείας του υπέφερε από προβλήματα υγείας που σχετίζονται με το κάπνισμα. Μετά τον θάνατό του, το 1936, τον διαδέχθηκε ο μεγαλύτερος γιος του, Εδουάρδος Η΄, η παραίτηση του οποίου δημιούργησε συνταγματική κρίση και έδωσε τα ηνία στο δεύτερο γιο του, Αλβέρτο.