Εθνικό Κοινοβούλιο της Παπούα Νέας Γουινέας
From Wikipedia, the free encyclopedia
Το Εθνικό Κοινοβούλιο της Παπούα Νέας Γουινέας είναι το μονοεδρικό εθνικό νομοθετικό σώμα στην Παπούα Νέα Γουινέα. Δημιουργήθηκε το 1964 ως Οίκος της Συνέλευσης της Παπούας και της Νέας Γουινέας, αλλά απέκτησε το σημερινό της όνομα μετά την ανεξαρτησία του κράτους το 1975.
Εθνικό Κοινοβούλιο της Παπούα Νέας Γουινέας National Parliament of Papua New Guinea | |
---|---|
11ο Κοινοβούλιο | |
Είδος | |
Τύπος | Μονοθάλαμο |
Διάρκεια θητείας | 5 έτη |
Ηγεσία | |
Μονάρχης | Ελισάβετ Β΄ Από 16 Σεπτεμβρίου 1975 |
Γενικός Κυβερνήτης | Μπομπ Νταντάε Από 28 Φεβρουαρίου 2017 |
Πρόεδρος (Speaker) | Τζομπ Πόματ Από 2 Αυγούστου 2017 |
Πρωθυπουργός | |
Αρχηγός της Αντιπολίτευσης | |
Δομή | |
Έδρες | 118 (96 ανοικτά εκλογικά σώματα και 22 επαρχιακά εκλογικά σώματα) |
Κοινοβουλευτικές Ομάδες | Κυβέρνηση (97)[2]
Αντιπολίτευση (16)
Λοιποί (5)
|
Πολιτικές ομάδες | 5 |
Εκλογές | |
Περιορισμένη άμεση ψηφοφορία με τελικό γύρο | |
Τελευταία εκλογή | 9 – 22 Ιουλίου 2022 |
Επόμενη εκλογή | 2027 |
Τόπος συνεδριάσεων | |
Οίκος Εθνικού Κοινοβουλίου [National Parliament House], Πορτ Μόρεσμπι | |
Ιστοσελίδα | |
www.parliament.gov.pg |
Τα 111 μέλη του κοινοβουλίου υπηρετούν πενταετή θητεία, 89 εκ των οποίων επιλέγονται από μονομελή «ανοικτά» εκλογικά σώματα, τα οποία μερικές φορές αναφέρονται ως «έδρες», αλλά είναι επίσημα γνωστά ως εκλογικές περιφέρειες. Τα υπόλοιπα 22 επιλέγονται από μονομελή επαρχιακά εκλογικά σώματα: τις 20 επαρχίες, την αυτόνομη επαρχία Μπουγκαινβίλ (Βόρειοι Σολομώντα) και την Περιφέρεια της Εθνικής Πρωτεύουσας. Κάθε μέλος της επαρχίας γίνεται κυβερνήτης της επαρχίας του, εκτός εάν αναλάβει υπουργική θέση, οπότε η θητεία του κυβερνήτη περνά σε ένα ανοιχτό μέλος της επαρχίας. [3]
Το πλειοψηφικό σύστημα χρησιμοποιήθηκε από το 1977 έως το 2002. Οι εκλογικές μεταρρυθμίσεις που εισήγαγε ο πρώην πρωθυπουργός Mekere Morauta εισήγαγαν Περιορισμένη Προτιμησιακή Ψηφοφορία, στην οποία οι ψηφοφόροι αριθμούσαν τρεις προτιμώμενους υποψηφίους. Το σύστημα αυτό χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά σε εθνικό επίπεδο στις εκλογές του 2007 . [4]
Όπως και σε άλλα μέρη της Κοινοπολιτείας, το κόμμα ή ο συνασπισμός με τις περισσότερες έδρες στο κοινοβούλιο προσκαλείται από τον Γενικό Κυβερνήτη να σχηματίσει κυβέρνηση και ο αρχηγός του στη συνέχεια γίνεται Πρωθυπουργός της Παπούα Νέας Γουινέας . Στη συνέχεια, ο Πρωθυπουργός διορίζει το υπουργικό του συμβούλιο από συναδέλφους του κοινοβουλίου. Για τα μέλη του κοινοβουλίου οι έδρες κατανέμονται με παρόμοιο τρόπο με άλλα κοινοβούλια του συστήματος Γουεστμίνστερ, αλλά χρησιμοποιούνται καρέκλες αντί για έδρανα.
Η Παπούα Νέα Γουινέα έχει μια ιδιαίτερη πολιτική κουλτούρα και κανένα κόμμα στην ιστορία του κοινοβουλίου δεν έχει κερδίσει ακόμη την πλειοψηφία. [5] Ως εκ τούτου, οι διαπραγματεύσεις μεταξύ των κομμάτων ήταν πάντα απαραίτητες για τον σχηματισμό κυβερνήσεων. Οι νέες κυβερνήσεις προστατεύονται από ψήφους δυσπιστίας κατά τους πρώτους 18 μήνες τους και κατά τους τελευταίους 12 μήνες πριν από τις εθνικές εκλογές.
Όλοι οι πολίτες άνω των 18 ετών μπορούν να ψηφίσουν, αν και η ψηφοφορία δεν είναι υποχρεωτική. [6]