Επαρχία Παφλαγονίας
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Επαρχία Παφλαγονίας ήταν διοικητική διαίρεση της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και της πρώιμης Ανατολικής Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας στη Μικρά Ασία.
Η επαρχία δημιουργήθηκε με τις μεταρρυθμίσεις του Διοκλητιανού τον 4ο αιώνα και γεωγραφικά καταλάμβανε την ιστορική περιοχή της Παφλαγονίας και εδάφη που αποσπάστηκαν από την Επαρχία Βιθυνίας που προϋπήρχε[1]. Έδρα του διοικητή ήταν η Γάγγρα και διοικητικά ανήκε στην Διοίκηση Ποντικής[1].
Το 398 αποσπάστηκε τμήμα της και έγινε η νέα Επαρχία Ονωριάδος[1] . Η επαρχία καταργήθηκε τον 7ο αιώνα και τα εδάφη της μοιράστηκαν στα θέματα Oψικίου και Aρμενιάκων και αργότερα στο νέο Θέμα Παφλαγονίας[1].
Ο Ιεροκλέους στον Συνέκδημο αναφέρει σπουδαιότερες πόλεις της επαρχίας[2], την Γάγγρα, την Πομπηιόπολις, την Σόρα, την Άμαστρις, την Ιουνόπολις και την Δάδυβρα. Πριν την απόσπαση της Ονωριάδος σημαντκή πόλη ήταν και η Κλαυδιούπολη.
![]() |
Αυτό το λήμμα σχετικά με τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |