Ηφαιστίωνας
Μακεδόνας ευγενής και στρατηγός, καλύτερος φίλος του Μεγάλου Αλεξάνδρου / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Ηφαιστίων (Αρχαία Πέλλα, 356 π.Χ – Βαβυλώνα, 324 π.Χ.), γιος του Αμύντορα, ήταν αρχαίος Έλληνας στρατηγός και ευγενής της Μακεδονίας. Ήταν ο στενότερος από όλους τους φίλους του Μεγάλου Αλεξάνδρου, μεγαλωμένοι μαζί από παιδιά.[4] Διακρίθηκε κατά την στρατιωτική υπηρεσία του, καθώς ήταν μέλος των σωματοφυλάκων του Αλεξάνδρου, διοικητής του ιππικού των Εταίρων, καθώς και υπεύθυνος για πολλές άλλες δραστηριότητες, όπως διπλωματικές αποστολές, γεφύρωση ποταμών, και την εγκαθίδρυση νέων οικισμών. Βρισκόταν σε επικοινωνία με τους Αριστοτέλη και Ξενοκράτη πίσω στην Ελλάδα, ενώ υπήρξε υποστηρικτής της προσπάθειας του Αλεξάνδρου στο να αναμείξει τους Ελληνικούς με τους Περσικούς τρόπους. Η φιλία του με τον Μέγα Αλέξανδρο ήταν τόσο ονομαστή που πολλοί την έχουν συγκρίνει με αυτήν του Αχιλλέα και του Πατρόκλου, όπου παρομοίως πολλές φορές αναφέρεται και ως ερωτική από διάφορους σύγχρονους ιστορικούς.[5]
Ηφαιστίωνας | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 356 π.Χ. Πέλλα |
Θάνατος | 324 π.Χ. Βαβυλώνα |
Χώρα πολιτογράφησης | Μακεδονία |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | αρχαία ελληνικά |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | αξιωματικός σωματοφύλακες διοικητής[1] |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Δρυπέτη[2] |
Σύντροφος | Αλέξανδρος ο Μέγας |
Γονείς | Αμύντωρ |
Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
Βαθμός/στρατός | στρατηγός/Μακεδονικός στρατός |
Πόλεμοι/μάχες | Πολιορκία του Πηλίου |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Βραβεύσεις | ηρωϊκές τιμές[3] |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα |
Με τον βαθμό του χιλίαρχου που του έδωσε κατόπιν ο Αλέξανδρος, ο Ηφαιστίωνας ήταν ουσιαστικά ο δεύτερος πιο υψηλόβαθμος σε όλη την αυτοκρατορία. Παντρεύτηκε επίσης τη Δρυπέτη, αδερφή της δεύτερης συζύγου του Αλεξάνδρου, της Στατείρας. Όταν ο Ηφαιστίωνας πέθανε στα Εκβάτανα στην ηλικία των 32 ετών, ο Αλέξανδρος έπεσε σε μεγάλη θλίψη. Σύντομα έπειτα ζήτησε από τους ιερείς του μαντείου της Σίουα στην Αίγυπτο να αφηρωίσουν τον Ηφαιστίωνα, και έκτοτε ο Ηφαιστίωνας λατρεύτηκε ως θεϊκός ήρωας.
Ο Ηφαιστίων αποτεφρώθηκε στη Βαβυλώνα, με την παρουσία όλων των στρατευμάτων τα οποία και παρακολούθησαν την τελετή. Ο Αλέξανδρος πέθανε 8 μήνες αργότερα, ωστόσο ακόμα και τότε σχεδίαζε την κατασκευή μεγαλοπρεπών μνημείων προς τη μνήμη του φίλου του Ηφαιστίωνα. [6]