Κάποτε στην Αμερική
Επική γκανγκστερική ταινία του Σέρτζιο Λεόνε (1984) / From Wikipedia, the free encyclopedia
Το Κάποτε στην Αμερική (αγγλικά: Once Upon a Time in America ή ιταλικά: C'era una Volta in America) είναι μια επική γκανγκστερική ταινία του 1984 σε σκηνοθεσία Σέρτζιο Λεόνε και σενάριο του ίδιου, το οποίο συνέγραψε μαζί με τους Λεονάρντο Μπενβενούτι, Πιέρο Ντε Μπερνάρντι, Ενρίκο Μεντιόλι, Φράνκο Αρκάλι και Φράνκο Φερίνι, βασισμένο στο μυθιστόρημα The Hoods του Χάρι Γκρέι.[13] Πρωταγωνιστούν οι Ρόμπερτ Ντε Νίρο, Τζέιμς Γουντς και η Ελίζαμπεθ ΜακΓκόβερν.
Είναι μια ιταλοαμερικανική παραγωγή[14] των The Ladd Company, Embassy International Pictures, PSO Enterprises και Rafran Cinematografica και διανεμήθηκε από την Warner Bros. Ήταν η τελευταία ταινία που σκηνοθέτησε ο Λεόνε πριν πεθάνει πέντε χρόνια αργότερα (1989) και η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία που είχε σκηνοθετήσει μετά από 13 χρόνια. Είναι επίσης η τρίτη ταινία της Αμερικανικής Τριλογίας του, η οποία περιλαμβάνει το Κάποτε στη Δύση (1968) και το Κάτω τα κεφάλια! (1971).[15] Διευθυντής φωτογραφίας ήταν ο Τονίνο Ντέλι Κόλι,[16] ενώ την μουσική ανέλαβε ο Ένιο Μορικόνε, ο οποίος κέρδισε και το βραβείο BAFTA Καλύτερης Μουσικής
Το Κάποτε στην Αμερική ακολουθεί την πορεία μιας παρέας εφήβων Εβραίων γκάνγκστερ στην Νέα Υόρκη στα γκέτο της Νέας Υόρκης την εποχή της ποτοαπαγόρευσης —στη δεκαετία του 1920—, την επανένωσή τους μερικά χρόνια αργότερα και την ζωή ενός εξ αυτών σε μεγάλη ηλικία. Η ταινία εστιάζει, κυρίως, στον χαρακτήρα του Νουντλς (Ντε Νίρο) καθώς η ταινία αφηγείται τις 3 φάσεις της ζωής του. Ως έφηβο, μεσήλικα και ηλικιωμένο. Παρ' όλα αυτά, οι συχνές αναδρομές προσπαθούν να χτίσουν τις δυνατές σχέσεις που δόμησε με ανθρώπους που καθόρισαν τη ζωή του.
Ο Λεόνε αρχικά οραματίστηκε δύο τρίωρες ταινίες και στη συνέχεια μια έκδοση 269 λεπτών (4 ώρες και 29 λεπτά), αλλά πείστηκε από τους διανομείς να τη συντομεύσει σε 229 λεπτά (3 ώρες και 49 λεπτά). Ωστόσο, η παραγωγός εταιρία "The Ladd Company", προχώρησε σε περαιτέρω μείωση σε 139 λεπτά (2 ώρες και 19 λεπτά) και αναδιάταξη των σκηνών σε χρονολογική σειρά, χωρίς τη συμμετοχή του Λεόνε. Το αποτέλεσμα ήταν μια κριτική και εμπορική αποτυχία στις Ηνωμένες Πολιτείες και οι κριτικοί που είχαν δει και τις δύο εκδόσεις καταδίκασαν έντονα τις αλλαγές που έγιναν. Η πρωτότυπη έκδοση παρέμεινε από τις αγαπημένες των κριτικών και εμφανίζεται συχνά σε λίστες με τις μεγαλύτερες γκανγκστερικές ταινίες όλων των εποχών.