Μαλαϊκή Χερσόνησος
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Μαλαϊκή χερσόνησος (μαλαϊκά: Tanah Melayu, تانه ملايو, ταϊλανδικά: คาบสมุทรมลายู, μεταγραφή: Khapsamut Malayu, kʰâːp.sā.mùt mā.lāː.jūː, Βιρμανικά: မလေး ကျွန်းဆွယ်, κινεζικά: 马来半岛 / 馬來半島, ταμιλικά: மலாய் தீபகற்பம்) είναι χερσόνησος στη Νοτιοανατολική Ασία. Αυτή η μάζα γης κινείται περίπου με κατεύθυνση βορρά-νότου και στο τέρμα της είναι το νοτιότερο σημείο της Ασιατικής ηπειρωτικής χώρας. Η περιοχή περιλαμβάνει την Ηπειρωτική Μαλαισία, τη Νότια Ταϊλάνδη και το νοτιότερο άκρο της Μιανμάρ.
Τα Όρη Τιτιουάνγκσα είναι μέρος του συστήματος λόφων Τενασσερίμ, και αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της Χερσονήσου. Αποτελούν το νοτιότερο τμήμα της κεντρικής κορδιλιέρας που κινείται από το Θιβέτ μέσω του Ισθμού του Κρα (το στενότερο σημείο της χερσονήσου) στη Μαλαϊκό Χερσόνησο.[1] Τα Στενά της Μαλάκκας χωρίζουν τη Μαλαϊκή χερσόνησο από το ινδονησιακό νησί της Σουμάτρα, ενώ η νότια ακτή διαχωρίζεται από το νησί της Σιγκαπούρης από τα Στενά του Τζοχόρ.