Ούγος ΙΑ΄ του Λουζινιάν
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Ούγος ΙΑ΄ του Λουζινιάν, (Γαλλική γλώσσα : Hugues XI, 1221 - 6 Απριλίου 1250) από τον Οίκο των Λουζινιάν ήταν κύριος του Λουζινιάν, ως Ούγος ΣΤ΄ κόμης του Λα Μαρς και ως Ούγος Β΄ κόμης του Ανγκουλέμ. Ήταν ο πρωτότοκος γιος του Ούγου Ι΄, κυρίου του Λουζινιάν, 5ου κόμη του Λα Μαρς & 1ου κόμη του Ανγκουλέμ και της Ισαβέλλας του Ανγκουλέμ, κόρης και κληρονόμου του Αϋμέρ κόμη του Ανγκουλέμ. Το 1246 διαδέχθηκε τη μητέρα του στην κομητεία της Ανγκουλέμ και το 1249 τον πατέρα του στην κομητεία της Λε Μαρς, ήταν ετεροθαλής αδελφός του βασιλιά της Αγγλίας Ερρίκου Γ΄.[4]
Ούγος ΙΑ΄ του Λουζινιάν | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 1221 (περίπου) |
Θάνατος | 6 Απριλίου 1250 Φαρασκούρ |
Αιτία θανάτου | πεσών σε μάχη |
Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Γιολάντα της Βρεττάνης (από 1235)[1] |
Τέκνα | Ούγος ΙΒ΄ του Λουζινιάν Αλίκη των Λουζινιάν της Ανγκουλέμ[2][3] Μαρία του Λουζινιάν[2] Isabelle de Lusignan |
Γονείς | Ούγος Ι΄ του Λουζινιάν[3] και Ισαβέλλα της Ανγκουλέμ[3] |
Αδέλφια | Isabella of Lusignan Alice de Lusignan, Countess of Surrey Ισαβέλλα της Αγγλίας Ιωάννα της Σκωτίας Ελεονόρα του Λέστερ Αιμάρ του Βαλάνς Ερρίκος Γ΄ της Αγγλίας Ριχάρδος Α΄ της Κορνουάλης Γουλιέλμος του Βαλάνς[3] Guy de Lusignan |
Οικογένεια | Οίκος του Λουζινιάν |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα |
Μνηστεύθηκε την Ιωάννα της Τουλούζης (1224), κόρη του Ραϋμόνδου Ζ΄, κόμη της Τουλούζης και της Σάντσας της Αραγωνίας αλλά ο γάμος τελικά δεν έγινε.[5] Η Ιωάννα παντρεύτηκε κατόπιν τον Αλφόνσο του Πουατιέ, αδελφό του βασιλιά της Γαλλίας Λουδοβίκου του Αγίου.[6] Τον Μάρτιο του 1227 με την "Συνθήκη του Βαντόμ" μνηστεύθηκε με την Ισαβέλλα των Καπετιδών, κόρη του Λουδοβίκου Η΄ της Γαλλίας και της Λευκής της Καστίλης αλλά ούτε και αυτός ο γάμος έγινε. Τελικά νυμφεύτηκε τη Γιολάντα της Βρετάνης κόμισσα του Παντιέβρ, ο αδελφός της Ιωάννης Α΄ της Βρετάνης την έκανε κόμισσα του Ποροέτ.[7] Το 1249 συμφώνησε με τον Αλφόνσο του Πουατιέ να τον ακολουθήσει για ένα έτος στην Ζ΄ Σταυροφορία του Λουδοβίκου Θ΄ της Γαλλίας. Στην τελευταία μεγάλη μάχη της Σταυροφορίας, σκοτώθηκε στο Φαρισκούρ της Αιγύπτου το 1250.