Στην ελληνική μυθολογία ο Ποσειδώνας (αρχ. ελλην. Ποσειδῶν) είναι ένας από τους κύριους Ολύμπιους Θεούς, ο υπέρτατος θεός των υδάτων, (λιμνών, ποταμών, πηγών) και κατ' επέκταση της θάλασσας (εξ ου και Πελαγαίος καλούμενος).
Γρήγορες Πληροφορίες Θεός Ποσειδώνας, Άλλες ονομασίες ...
Θεός Ποσειδώνας |
---|
Θεός της θάλασσας, των υδάτων των σεισμών, της τρικυμίας και των αλόγων |
|
Άλλες ονομασίες | Γαιήοχος, Ενοσίχθων, Εννοσίγαιος, Μοχλευτήρ, Σεισίχθων, Δαμασίχθων, κλπ. |
---|
Ονομασία στην αρχαία σκανδιναβική | Εγκίρ ή Νγιορντ |
---|
Σύμβολα | Τρίαινα, ψάρι, δελφίνι, άλογο και ταύρος |
---|
Σύζυγος-οι | Θεά Αμφιτρίτη |
---|
Σύντροφος-οι | Αφροδίτη, Θεμιστώ, Άβα (μυθολογία), Αίθρα, Αγαμήδη, Αλκυόνη, Αλόπη, Αμυμώνη, Ανίππη, Λυσιάνασσα, Αρήνη, Αρέθουσα (μυθολογία), Αργιόπη, Αστυπάλαια, Βερόη, Καλχινία, Ερμίππη, Καλύκη, Κανάκη, Κελαινώ, Κελαινώ, Κηρεβία, Κερόεσσα, Χιόνη, Χρυσογένεια, Κλειτώ, Κλεοδώρα, Δήμητρα, Ευρώπη, Ευρυκύδα, Ευρυνόμη, Γαία (μυθολογία), Αλία, Έλλη, Ιπποθόη, Ιφιμέδεια, Λιβύη, Μέδουσα, Μελανθώ, Μελίτη, Μολιόνη, Μυτιλήνη, Οινόπη, Περίβοια, Νύμφη Φιλύρα, Πειρήνη, Σαλαμίνα, Σατυρίον, Σύμη, Θεοφάνη, Θόωσα, Μελανθία, Μίδεια, Άσκρα, Πιτάνη, Προνόη, Πηρώ, Λαοδίκη, Αλίστρα, Άλτα, Αντίκλεια, Bithynis, Brylle, Κήλουση, Diopatra, Λάρισα, Arethusa και Αντιόπη |
---|
Γονείς | Τιτάνας Κρόνος και Τιτανίδα Ρέα |
---|
Αδέλφια | Θεά Εστία, θεά Δήμητρα, θεά Ήρα, θεός Άδης και θεός Δίας. Ο κένταυρος Χείρωνας ήταν ετεροθαλής αδερφός του. |
---|
Τέκνα | Έξι γιοι (από την Αλία), Αλωάδες (Ώτος και Εφιάλτης), Πήγασος, Χρυσάωρ, Αρίων, Έρυξ, Πολύφημος, Άμυκος, Βούσιρις, Ανταίος, Κερκύονας, Αλιρρόθιος, θεά Αθηνά (κατά μία εκδοχή), Δέσποινα, Ωρίων, Τρίτωνας, Ρόδη, Γλαύκος ο Ανθηδόνιος, 10 γιοι (από την Κλειτώ), Εύμολπος, Θησέας, Πελίας, Νηλέας, Ηλείος, Αίολος, Βοιωτός, Ασωπός, Άβαντας, Περικλύμενος, Δελφός, Ναυσίθοος, Εύφημος, Ναύπλιος, Αγκαίος, Ευρύπυλος, Αγήνορας ο Φοίνικας και Βήλος |
---|
Στην Ρωμαϊκή μυθολογία | Νεπτούνους |
---|
Στην Ετρουσκική μυθολογία | Νεθούνς |
---|
wikidata (π) |
Κλείσιμο
Έτσι με την εξαιρετική μυθοπλαστική ανθρωπομορφισμού, δεν άργησαν να αναπτυχθούν εκπληκτικές μυθικές μορφές, ιδιαίτερα επί των υδάτων, της δυναμικής τους, της θέας αυτών, αλλά και των διαφόρων συγκινήσεων που προκαλούν. Ως αποτέλεσμα, δημιουργήθηκε σταδιακά ένα μέγα πλήθος εξαίρετων μυθοπλα τούτου πρωτοτυπία του ελληνικού πνεύματος, όπως παρατηρεί ο P. Decharme.[1]
Κυρίαρχη θεότητα των υδάτων και ιδιαίτερα της θάλασσας αναγνωρίσθηκε και καθιερώθηκε ο Ποσειδώνας, γενάρχης πολλών δευτερευόντων θεοτήτων, αλλά και εκπληκτικών θαλάσσιων τεράτων, πλοκαμοφόρων και ιχθύουρων, που ετυμολογούνται μάλιστα από τις διάφορες όψεις και δράσεις του υγρού στοιχείου.ειναι παχεις