Ραβέντι
From Wikipedia, the free encyclopedia
Το ραβέντι ή ρεβέντι, με την επιστημονική ονομασία ρήον το βαρβαρικόν (Rheum rhabarbarum), είναι ένα είδος φυτού της οικογένειας των Πολυγονοειδών (Polygonaceae). Είναι ποώδες πολυετές φυτό,[Σημ. 1][1] που αναπτύσσεται από κοντά, πυκνά ριζώματα.[Σημ. 2][2][3] Παράγει μεγάλα φύλλα που είναι κάπως τριγωνικά, με μακρούς σαρκώδεις μίσχους·[Σημ. 3][4][5]:87[6]:171 και τα μικρά λουλούδια, ομαδοποιούνται σε μεγάλες ενώσεις φυλλωδών πρασινωπό-λευκών με ροζ-κόκκινες ταξιανθίες.[Σημ. 4]
Ρήον το βαρβαρικόν (Rheum rhabarbarum) | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Ραβέντι ή Ρεβέντι. | ||||||||||||||||
Συστηματική ταξινόμηση | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
Διώνυμο | ||||||||||||||||
Ρήον το βαρβαρικόν (Rheum rhabarbarum Κάρολος Λινναίος (L.) | ||||||||||||||||
Επειδή ο μίσχος του ραβεντίου αυξάνεται απευθείας από το ρίζωμα και παράγει το φύλλο στο τέλος του, στη βοτανική κατηγοριοποιείται ως λαχανικό και μαγειρικά χρησιμοποιείται ως φρούτο.[7][8]
Στη μαγειρική χρήση οι φρέσκοι ωμοί μίσχοι (μίσχοι των φύλλων) είναι τραγανοί (παρόμοιοι με αυτούς του σέλινου) με ισχυρή, στυφή γεύση. Συνηθέστερα, οι μίσχοι των φύλλων του φυτού μαγειρεύονται με ζάχαρη και χρησιμοποιούνται σε πίτες και άλλα γλυκά. Ένας αριθμός των ποικιλιών που έχουν εξημερωθεί για ανθρώπινη κατανάλωση, οι περισσότερες από τις οποίες έχουν αναγνωριστεί ως Rheum x hybridum από τη Βασιλική Εταιρεία Οπωροκηπευτικών (Royal Horticultural Society).
Το ραβέντι συνήθως θεωρείται ως λαχανικό. Ωστόσο, στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1947, ένα δικαστήριο της Νέας Υόρκης, αποφάσισε, δεδομένου ότι στις Ηνωμένες Πολιτείες είχε χρησιμοποιηθεί ως φρούτο, θα υπολογίζονταν ως φρούτο για τους σκοπούς των κανονισμών και των δασμών. Μια παρενέργεια αυτής της απόφασης, ήταν οι μειωμένοι δασμοί στα εισαγόμενα τιμολόγια του ρεβέντι, καθώς στα τιμολόγια για τα λαχανικά, οι δασμοί ήταν υψηλότεροι από ό,τι στα τιμολόγια για τα φρούτα.[9]
Το ρεβέντι περιέχει ανθρακινόνες (anthraquinones), συμπεριλαμβανομένης της ρεΐνης (rhein), της εμοδίνης (emodin) και τους γλυκοζίτες (glycosides) (π.χ. glucorhein), οι οποίοι προσδίδουν καθαρτικές και υπακτικές ιδιότητες (cathartic and laxative properties). Ως εκ τούτου είναι χρήσιμο ως καθαρτικό, σε περίπτωση δυσκοιλιότητας.[10]