Στρυμονικός κόλπος
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Στρυμονικός Κόλπος (γράφεται συχνά εσφαλμένα ως "Στρυμωνικός Κόλπος") ή Κόλπος Ορφανού αποτελεί εγκόλπωση του Αιγαίου στο ΒΔ άκρο του Θρακικού πελάγους κατά διεύθυνση βορειοδυτική - νοτιοανατολική με συνολικό μήκος άνω των 20 χλμ. Ο Στρυμονικός οριοθετείται μέχρι τη νοητή ευθεία που συνδέει τα ακρωτήρια Ελευθέρας της Χαλκιδικής και Αγ. Δημητρίου της Καβάλας. Το όνομά του οφείλεται στον ποταμό Στρυμόνα που εκβάλει σ΄ αυτόν.
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Η βυθομετρία εντός του κόλπου χαρακτηρίζεται ομαλή αυξανόμενη κατά τη διεύθυνσή του. Το μέγιστο βάθος του φθάνει τα 95 μέτρα κοντά και ΝΔ του ακρωτηρίου της Απολλωνίας. Οι ακτές του επί το πλείστον είναι αμμώδεις και ομαλές μ΄ εξαίρεση ενός μικρού βραχώδους τμήματος των δυτικών ακτών του, στη Χαλκιδική. Κατά μήκος των ακτών του Στρυμονικού υφίστανται πολλοί οικισμοί σημαντικότεροι των οποίων είναι ο Σταυρός και η Ασπροβάλτα. Ο Κόλπος φέρεται ως "Κόλπος ορφανού" κατά μετάφραση από τους αγγλικούς ναυτικούς χάρτες. Επί Ενετικής θαλασσοκρατορίας ο Στρυμονικός λέγονταν "Κόλπος της Κοντέσσας", από το όνομα της ενετικής κωμόπολης "Contessa", στη θέση της οποίας βρίσκεται το χωριό Ορφανό.
Το όνομα του Στρυμονικού κόλπου μας είναι γνωστό από τον γεωγράφο Στράβωνα. Ο Ρωμαίος ιστορικός Λίβιος ονομάζει την παραλία του κόλπου αυτού "Parastrymonia", ενώ ο Πλίνιος μνημονεύει τη δυτική παραλία του με το όνομα "Cermoreus sinus". [1]