Τιτάνια (δορυφόρος)
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Τιτάνια (αγγλικά: Titania) είναι ο μεγαλύτερος από τους 27 φυσικούς δορυφόρους του πλανήτη Ουρανού και ο όγδοος, κατά σειρά μεγέθους, δορυφόρος του ηλιακού συστήματος. Ανακαλύφθηκε από τον Ουίλιαμ Χέρσελ το 1787 και πήρε το όνομά του από την Τιτάνια, η οποία ήταν η βασίλισσα των ξωτικών στο έργο του Σαίξπηρ «Όνειρο Θερινής Νυκτός». Η άλλη του σημερινή ονομασία είναι Ουρανός III (Uranus III, δηλαδή ο τρίτος από τους δορυφόρους του Ουρανού που έχει ονομαστεί). Αρχικώς τον αποκαλούσαν απλώς «ο πρώτος δορυφόρος του Ουρανού». Το 1848 ο Λάσελ του έδωσε τα διακριτικά Uranus I. Η Τιτάνια αποτελείται από περίπου ίσες ποσότητες πάγου και πετρώματος, και είναι πιθανό να διακρίνεται σε έναν βραχώδη πυρήνα και ένα παγωμένο μανδύα. Ενώ μπορεί να υπάρχει και ένα στρώμα νερού στο όριο πυρήνα - μανδύα. Η επιφάνεια της Τιτάνιας η οποία είναι σχετικά σκοτεινή και με ελαφρώς κόκκινο χρώμα, φαίνεται να έχει διαμορφωθεί και από συγκρούσεις αλλά και από ενδογενείς διεργασίες. Είναι καλυμμένη με πολλούς κρατήρες που φθάνουν έως και τα 326 χιλιόμετρα σε διάμετρο, παρ' όλα αυτά όμως έχει λιγότερους κρατήρες από τον πιο μακρινό Όμπερον και αυτό πιθανότατα οφείλεται στο ότι ίσως η Τιτάνια υπέστη πρώιμες ενδογενείς διεργασίες οι οποίες εξάλειψαν αρκετούς κρατήρες στην επιφάνειά της και δημιούργησαν ένα σύστημα τεράστιων φαραγγιών και γκρεμών. Υπέρυθρη φασματοσκοπία που διεξήχθη από το 2001 έως το 2005 αποκάλυψε την παρουσία παγωμένου νερού καθώς και παγωμένου διοξείδιο του άνθρακα στην επιφάνειά της το οποίο με τη σειρά του υποδηλώνει ότι η Τιτάνια μπορεί να διαθέτει μια αδύναμη ατμόσφαιρα διοξειδίου του άνθρακα. Το σύστημα του Ουρανού έχει μελετηθεί από κοντά μόνο μία φορά, από το διαστημικό σκάφος Βόγιατζερ 2 τον Ιανουάριο του 1986. Οι αρκετές εικόνες της Τιτάνιας που τράβηξε το Βόγιατζερ 2, βοήθησαν ώστε ώστε να χαρτογραφηθεί το 40% περίπου της επιφάνειας της.
Τιτάνια | |
---|---|
Ανακάλυψη | |
Ανακαλύφθηκε από | Ουίλιαμ Χέρσελ |
Ημερομηνία Ανακάλυψης | 11 Ιανουαρίου 1787[1] |
Προσδιορισμοί | |
Εναλλακτική ονομασία | Ουρανός III |
Χαρακτηριστικά τροχιάς | |
Ημιάξονας τροχιάς | 435.910 Km |
Εκκεντρότητα | 0,0011 |
Περίοδος περιφοράς | 8,706234 ημέρες |
Κλίση | 0,340° (προς τον Ισημερινό του Ουρανού) |
Είναι δορυφόρος του | Ουρανού |
Φυσικά χαρακτηριστικά | |
Μέση Ακτίνα | 788,4 ± 0,6 Km |
Έκταση επιφάνειας | 7.820.000 Km² |
Όγκος | 2.065.000.000 Km³ |
Μάζα | 3,527 × 1021 kg |
Μέση πυκνότητα | 1,711 ± 0.005 g/cm3 |
Ισημερινή βαρύτητα επιφάνειας | ~0,38 m/s² |
Ταχύτητα διαφυγής | 0,773 km/s |
Περίοδος περιστροφής | Σύγχρονη |
Λευκαύγεια | 0,35 |
Επιφανειακή θερμοκρασία | 70 ± 7 K |
Φαινόμενο μέγεθος | 13,9 |