Υδροπονία
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η υδροπονία (από τις ελληνικές λέξεις ύδωρ - νερό και πόνημα - έργο) είναι μία τεχνική καλλιέργειας φυτών εκτός εδάφους[1], κυρίως στα αδρανή υποστρώματα. Οι θρεπτικές ουσίες απαραίτητες για την ανάπτυξη των φυτών δεν περιέχονται στο υπόστρωμα στο οποίο αναπτύσσεται το φυτό, όμως παρέχονται μέσω θρεπτικού διαλύματος[2].
Η υδροπονία δίνει την δυνατότητα να ελέγχουμε τις συνθήκες στις οποίες αναπτύσσεται το φυτό - να ρυθμίζουμε το πρόγραμμα θρέψης του φυτού, θερμοκρασία και υγρασία του χώρου που περιβάλλει την ρίζα. Επίσης εφόσον το υπόστρωμα είναι αδρανές, δηλαδή στερεώνεται τις θρεπτικές ουσίες, απουσιάζουν και παθογόνοι μικροοργανισμοί και άλλοι εχθροί. Επιπλέον στο υπόστρωμα δεν αναπτύσσονται τα ζιζάνια που με τη σειρά του συνεπάγεται στη μηδενική χρήση φυτοφαρμάκων και ζιζανιοκτόνων.
Όλα τα υδροπονικά συστήματα διακρίνονται σε δύο ομάδες: κλειστά όπου το θρεπτικό διάλυμα ανακυκλώνεται και ανοικτά στα οποία το θρεπτικό διάλυμα που περισσεύει χάνεται στο έδαφος.