Gimnastika artistiko
From Wikipedia, the free encyclopedia
Gimnastika artistikoa aparatu jakin batzuetan derrigorrezko eta hautazko probak egitean datzan kirola da. Gizonezkoek sei proba dituzte (zaldi-jauzia, zaldi arkuduna, barra finkoa, barra paraleloak, eraztunak eta lurreko ariketak); emakumezkoek lau (zaldi-jauzia, oreka-barra, barra asimetrikoak eta lurreko ariketak).[1] Hiru eratara praktika daiteke:
1. Taldeko txapelketa: domina bat ematen dute talde bakoitzeko. Partaide bakoitzak, bere ariketak eginez puntuak lortzen ditu bere talderako.
2. Banakako txapelketa: partaide bakoitzak aparatu guztiak egiten ditu eta puntu gehien lortzen dituena izango da txapelketaren irabazlea.
3. Banakako amaiera aparatuekin: hemen jakingo da bakoitza zein aparaturekin den onena, eta bakarrik puntuazio hoberenak dituzten bi partaidek hartzen dute parte.
Nazioarteko Gimnastika Federazioa (FIG) kirol honen arauak ezartzeaz eta lehiaketak antolatzeaz arduratzen da.[2]
Historikoki, antzinaroan jaio zen, ariketa fisikoa egiteko modu bat bezala. XIX. mendetik aurrera, gimnastika artistikoa gimnastika orokorretik independizatu zen eta, ondoren, 1881ean Europako Federazioa sortu zen. Geroago, 1896ko Atenaseko Olinpiar Jokoetan kirol olinpiko bilakatu zen, gizonek bakarrik parte hartzen zutena. 1928ko Amsterdamgo Joko Olinpikoetan emakumeei parte hartzeko aukera eman zitzaien. XX. mendearen erdialdetik aurrera, diziplina hau gaur egun ezagutzen den moduan praktikatzen hasi zen.[3]