Mesa (geomorfologia)
From Wikipedia, the free encyclopedia
Mesa gailur lauko kota, gailur edo muino isolatu bat da, alde guztietatik aldapa malkartsuek mugatuta dagoena eta inguruko lautada baten gainean nabarmen dagoena. Mesak, berez, arroka sedimentario lau bigunez osatuta daude, geruza erresistenteago batez edo arroka gogorragoko geruzez —adibidez, hareharriz— gaineratutako eskistoz. Geruza erresistenteak mesa baten gailur laua osatzen duen haitz-gain gisa jokatzen du. Haitz-gaina arroka sedimentarioz osatuta egon daiteke, hala nola hareharriz eta kareharriz, laba-jario disekzionatuz edo sakon higatutako duricrustez. Goi-ordokia ez bezala, zeinaren erabilerak ez duen oinarrizko geruza horizontalik suposatzen —adibidez Tibeteko goi-ordokia—, Mesa terminoa lau-geruzaz eraikitako lur-formari soilik dagokio. Horren ordez, goi-ordoki lauak lautada gisa ezagutzen dira[1][2][3].