جگر (غذا)
From Wikipedia, the free encyclopedia
جگر پستانداران، پرندگان و ماهیها توسط انسان به عنوان خوراک استفاده میگردد. جگر گاو، گوساله، ورزا، مرغ، غاز، خوک و ماهی روغن در کشورهای جهان بنابر سنتهای آشپزیشان، در فروشگاهها و قصابیها عرضه و استفاده میشود. جگر جانداران از منابع غذایی چون آهن، مس، ویتامینهای گروه ب و رتینول غنی هستند.[1]
اطلاعات اجمالی ارزش غذایی به ازای هر ۱۰۰ گرم (۳٫۵ اونس), انرژی ...
ارزش غذایی به ازای هر ۱۰۰ گرم (۳٫۵ اونس) | |
---|---|
انرژی | ۵۶۱ کیلوژول (۱۳۴ کیلوکالری) |
۲٫۵ گرم | |
۳٫۷ گرم | |
ویتامینها | درصد ارزش روزانه |
برابر ویتامین آ | ۸۱۳٪ ۶۵۰۰ میکروگرم |
(B۲) | ۲۵۰٪ ۳ میلیگرم |
نیاسین (B۳) | ۱۰۰٪ ۱۵ میلیگرم |
ویتامین ب۶ | ۵۴٪ ۰٫۷ میلیگرم |
فولیک (B۹) | ۵۳٪ ۲۱۲ میکروگرم |
ویتامین ب۱۲ | ۱٬۰۸۳٪ ۲۶ میکروگرم |
ویتامین ث | ۲۸٪ ۲۳ میلیگرم |
مواد معدنی | مقدار درصد ارزش روزانه |
آهن | ۱۷۷٪ ۲۳ میلیگرم |
سدیم | ۶٪ ۸۷ میلیگرم |
جگر گوساله و جگر مرغ قابل مقایسهاند | |
| |
†درصدهای تقریبی ارائه شده برای افراد بزرگسال از روی مرجع مصرف رژیم غذایی هستند. منبع: مرکز داده غذای وزارت کشاورزی آمریکا |
بستن
پخت جگر از راه تنوری کردن، کباب کردن، جوشاندن، تفت روغن داغ و کباب کردن شبکهای انجام میگردد. همچنین گاهی جگر بهصورت خام در ساشیمی و آشپزی لبنانی استفاده میگردد. حجم بالای ویتامین آ در جگر در صورت مصرف بیش از حد باعث مسمومیت هیپرویتامینوز آ میگردد.