قیام زید بن علی
قیامی به رهبری زید بن علی علیه خلافت اموی / From Wikipedia, the free encyclopedia
قیامی به رهبری زید بن علی نوه پسری حسین بن علی و برادر محمد باقر در ۱۲۲ق یا ۷۴۰ میلادی در کوفه علیه هشام بن عبدالملک و خلافت اموی بود که در نتیجهٔ آن، زید شکست خورد و کشته شد.
قیام زید بن علی | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
حامیان زید در مسجد کوفه محبوس و محصور شدند. (تصویری از مسجد مزبور به سال ۱۹۱۵ م.) | |||||||
| |||||||
طرفهای درگیر | |||||||
خلافت اموی | علویان | ||||||
فرماندهان و رهبران | |||||||
یوسف بن عمر ثقفی حکم بن صلت سعید بن عباس مزنی |
زید بن علی † معاویة بن اسحاق † سلمة بن کهیل نصر بن خزیمه عبسی † با حمایت: ابوحنیفه (حمایت مالی) | ||||||
قوا | |||||||
۱۲٬۰۰۰≈ | ۲۱۸ |
زید برای تحقیق، توسط حاکم جدید کوفه، در مورد پرداختهای حاکم قبلی، عبدالله القسری به او، به آن شهر رفته بود که مردم کوفه مطلع شدند و با او بیعت کرده و او را متقاعد کردند که برای پس گرفتن خلافت از بنیامیه قیام کند. مردم کوفه که در سال ۶۱ هجری، پدربزرگ او حسین بن علی را همینگونه حمایت نکرده و تنها گذاشتند که باعث شکست او گردید.[1] قیام زید منجر به شکلگیری قیامهایی دیگری علیه امویان و مقدمه برای سقوط خلافت اموی شد و همچنین منجر به تشکیل مذهب زیدیه شد که اعتقاد به امام غایب ندارند و معتقدند هرکس از فرزندان حسن یا حسین در برابر ظلم قیام کند، امام حاضر است و باید از او تبعیت کرد.[2]