زید بن علی
امام پنجم شیعیان زیدی / From Wikipedia, the free encyclopedia
زید بن علی بن الحسین (۷۴۰–۶۹۸ م. ۱۲۲–۸۰ ه.ق) امام پنجم شیعه از شاخهٔ زیدیه است. او که فرزند سجاد بود، نبردی دو روزه علیه هشام بن عبدالملک خلیفه اموی در کوفه صورت داد و در آن کشته شد. شاخهٔ زیدیه از شیعه پس از او ظهور کرد. زیدیان او را امام پنجم و جانشین سجاد میدانند و برادرش محمد باقر را به امامت قبول ندارند. وی برای شیعیان دوازده امامی مورد احترام است و علمای دوازده امامی معتقدند که وی هیچگاه ادعای امامت نداشتهاست.[3]
زید بن علی | |
---|---|
پنجمین امام شیعیان زیدی | |
مشغول به کار ۷۱۴ یا ۷۱۵ میلادی – ۷۳۹ یا ۷۴۰ میلادی | |
پس از | سجاد |
پیش از | یحیی بن زید |
عنوان(ها) |
|
اطلاعات شخصی | |
زاده | ۷۶ هجری قمری ≈ ۶۹۸ میلادی |
درگذشته | ۲ صفر ۱۲۲ هجری قمری ≈ ۷۴۰ میلادی (۴۲ سال) |
محل دفن | کوفه، عراق |
دین | اسلام |
همسر | رایتا بنت عبدالله علوی |
فرزندان |
|
والدین |
|
نامهای دیگر | ابوالحسین (کنیه)[2] |